De weg naar Hamelen
09 juli 2009
De een ziet te weinig gebruikers, de ander ziet te weinig geld en weer een ander ziet te veel nonsens.
Clint Eastwood vond: “iedereen heeft een bibs”. Ik dus ook, zei Brutus.
Mij valt vooral op dat veel producten, als ze eenmaal kritische massa hebben bereikt, niet meer in hun oorspronkelijke perspectief worden gezien. Een idee komt vaak voort uit een bepaalde behoefte en voorziet daar uiteindelijk wel of niet in. Als het idee goed genoeg is kan het uiteindelijk leiden tot een succesvol product.
Michael Arrington vergelijkt het met de begintijd van Google. Niemand zag brood in een zoekmachine. Yahoo weigerde te investeren in Google’s zoektechnologie omdat de beslissers daar ervan overtuigd waren dat portals het helemaal zouden worden.
Mediamagnaten zien nog geen verdienmodel. Ze vergeten evenwel dat veel programma’s ook niet zijn geschreven met dat doel. Als ze later geld opleveren is dat een mooie bijkomstigheid, niets meer, niets minder.
De gebruikers van sociale media in een hokje plaatsen is ook niet zo moeilijk. Je grijnst om de herkenbaarheid van zo’n classificatie. Als je diezelfde classificatie op jezelf loslaat merk je echter als snel dat je in meerdere vakjes past. Zo gaat het altijd.
Meningen zijn nooit wat ze lijken te zijn. Als je doorvraagt blijkt dat er nog heel wat valt te nuanceren. Zo is het ook met persoonlijkheden. Wat je ziet is nooit veel meer dan het topje van een ijsberg. Zeker online is dat zo.
Jammer eigenlijk dat juist de sociale aspecten van het sociale web door velen zo makkelijk over het hoofd worden gezien.
@
Afbeelding Faalwalvis: What is a Fail Whale?
Aardige insteek en zo zou ik er ook eens naar moeten kijken. Feit blijft natuurlijk wel dat het raar is om tientallen miljoenen te investeren in iets dat alleen een sociale functie heeft.
Als het Twitter of Youtube was gelukt om zonder geld zo te groeien, dan zou dat heel mooi zijn. Ook als het niet het doel zou zijn geweest om te verkopen of er geld te verdienen. Maar de oprichter van Twitter heeft van het begin af aan het sociale met het aangename heeft gecombineerd (al eerder met Blogger.com)
Eigenlijk moet je een nieuw sociaal media "iets" bedenken, in een stichting gooien en vaststellen dat er geen geld mee verdiend mag worden.
Of zoiets als de founder van Craigslist: //bigmarketing.wordpress.com/2006/10/24/craigslist-founder-wont-sell-out/
Ik vergelijk een online community vaak met vergaderingen. Het is een structuur waarbinnen sommige mensen iets zeggen (wat ze al dan niet menen); anderen niet.
Hoe dan ook: buiten de community/vergadering om wordt er nog veel meer gezegd en besloten. De wandelgangen bestaan niet alleen maar in real life, zal ik maar zeggen. Sterker nog: de wandelgangen maken nog steeds het grootste deel uit van de besluitvorming in mijn persoonlijke ervaring dan.
Het sociale web maakt interacties mogelijk. Maar een product kan nooit sterker zijn dan haar gebruikers .. Sociaal ZIJN (en wat dat dan weer is, is ook weer voor iedereen anders) is denk ik iets anders dan de mogelijkheid te bieden je stem te laten horen.
Dat is dan weer hoe ik het zie.
En wat je ziet (wil zien) zegt vaak veel over jezelf, heb ik wel eens horen vertellen.
@Mark: dat blijft inderdaad een vreemde kwestie maar als er ergens genoeg gebruikers zijn te vinden duiken de investeerders onvermijdelijk op.
Die Newmark is geloof ik echt behoorlijk relaxed, als het om geld verdienen gaat. Las daar eerder ook al eens iets over.
Als dat echt klopt denk ik dat het behoorlijk uniek is. Ik weet niet of ik zelf de verleidingen wel zou kunnen weerstaan, daar moet ik ook eerlijk in zijn.
@Marina: ik geloof dat ik het dan toch liever zou vergelijken met het analoge leven, buiten de computer. Voor veel vergaderingen kies je zelf niet (of je moet stellen dat je je werk ook zelf hebt gekozen en dat er dus gratis bij krijgt) en voor al dan niet sociale activiteiten online vaak juist wel.
Dat het de gebruikers zijn die een product sociaal maken is waar. Kun je ook niet afdwingen denk ik. Al die sites en producten zijn misschien wel afspiegelingen van "onze soort"…
Ha Edwin,
Interessant stuk maar ik heb het twee keer moeten lezen omdat ik steeds zo moest grijnzen om je Clint Eastwood-citaat.
Briljant vertaald ook… 😉
@Tenaanval: ik vind het na al die jaren ook nog steeds een prachtige 🙂