Ordnung muss sein
20 mei 2009
De Dewey classificatie is voor Amerikaanse bibliotheken wat SISO is voor Nederlandse: “een inhoudelijk- of plaatsingssysteem waarmee de informatieve boeken in een bibliotheek zijn ingedeeld op onderwerp.”
Bibliotheekmedewerkers weten over het algemeen wel raad met Dewey en SISO. Als je maar lang genoeg in een bibliotheek werkt ga je denken in nummers als 366.4 of 520.8. Je weet niet beter. Klanten daarentegen kunnen vaak helemaal niets met het systeem, een uitzondering daargelaten. Dat heeft alles te maken met het feit dat informatie elders, zeker op het web, op een andere wijze ontsloten en gevonden wordt. En precies dat is de zere plek waar David Weinberger zijn vinger op legt in zijn boek Everything is Miscellaneous.
Nu zijn er ongetwijfeld mensen te vinden die in de verdediging schieten als ik stel dat ik SISO een slecht systeem vind. Immers: een grote collectie kan helemaal niet zonder plaatsingssysteem. Dat betekent echter nog niet dat het systeem dat wij zo gewoon zijn gaan vinden ook logisch overkomt op onze klanten.
Alleen daarom al vond ik het interessant om via dit nieuwsbericht terecht te komen bij de Perry Branch Library in Arizona. Daar koos men er twee jaar geleden voor om het Deweysysteem los te laten en de koers van boekenwinkels te gaan varen. De bevindingen die ik lees stemmen mij hoopvol. Als bibliothecaris ben je geneigd te denken dat je een systeem als SISO hooguit kunt loslaten als je er een beter alternatief voor hebt gevonden, dat het proces van het loslaten veel te complex is om uitgevoerd te kunnen worden door een grotere bibliotheek.
Na het lezen van de volgende artikelen en postings ben ik daar helemaal niet meer zo zeker van:
Zo’n systeem moet de bedoeling hebben om de gebruikers op een duidelijk en voor iedereen begrijpbare manier in te delen. Maar bij de SISO indeling gaan net heel wat gebruikers de mist in of ontneemt het het hen juist de zin om verder te kijken. Het zorgt er mee voor dat de bib geen dynamischer imago heeft.
Een betere oplossing is naar mijn mening ZIZO, maar als er iets beter op de proppen komt sta ik daar uiteraard ook voor open.
Een pijnpunt is wel dat je al die aanpassingen fysiek moet doorvoeren en dat vergt wel heel veel tijd en inspanning. Wat ik er wel voor over heb, maar die tijd moet wel duurzaam gespendeerd zijn.
Een RFID boek detector die je keuzes kan laten zien zou ook wel leuk zijn, maar daar moeten dan ook weer de centen voor zijn …
Toch ook opmerkelijk te zien dat deze bibliotheek zijn Delicious-tags bundelt op Dewey-code. Old meets new.
@Benoit: ZIZO was ik alweer helemaal vergeten. Lang geleden dat ik er iets over hoorde.
In de ZB worden alle boeken juist omgewerkt naar RFID. Ik hoop dat we er op termijn ook nog innovatieve dingen mee gaan doen op dat gebied…
@Eric: dat is zeker opmerkelijk. Ik houd wel van de hybride aanpak: daar houd je de meeste mensen tevreden mee 🙂