Mooi dat we het hebben, deel 2: en of de staart bestaat!
04 mei 2009
Misschien is het wel zo dat ik erg graag wil geloven in het bestaan van The Long Tail omdat ik ervan overtuigd ben dat bibliotheken er nu en in de toekomst een groot deel van hun bestaansrecht aan kunnen ontlenen. “Mooi dat we het hebben!“, sprak ik daarom hoopvol, in 2006.
In 2008 kwam er echter ook een tegengeluid. De lange staart zou helemaal niet werken. Net als Erwin Blom geloof ik niet zo in dat tegengeluid. Het is hooguit zo dat de theorie niet voor alle markten en producten opgaat.
Maar hoe het ook precies zit: ik veerde wel even op toen ik op het blog van Marie-José Klaver las dat the Long Tail wél werkt voor Selexyz. Selexyz doet namelijk ook in boeken.
Ik kan daar alleen maar aan toevoegen dat ik nog steeds hoop dat bibliotheken bereid zijn het goede voorbeeld te volgen en alsnog vrolijk zullen kwispelen met hun enorme lange staart. Vooralsnog lijkt het daar nog niet op namelijk.
@
Foto: Kloosterbibliotheek Wittem, een tip van Joost Geraets.
Juist, wèg die hekken!
PS: waarom is de 2e Selexyz met een s? Jaloezie?
Oeps….foutje…Dank je.
Ik heb al ongeveer een jaar maar niet kunnen vatten wat er met die lange staart toch precies bedoeld werd, maar misschien heb ik het nu dan toch door: betekent het dat weinig keer veel meer kan zijn dan veel keer weinig?
En betekent het dan voor de bibliotheek dat veel mensen die allemaal een ander boek lenen meer betekenen dan veel mensen die allemaal hetzelfde boek willen lenen?
Of dat toch weer niet?
p.s. Bij Selexyz hebben ze overigens boeken van een paar jaar geleden zelden meer in de kast staan. Dat doet de bibliotheek toch nog net iets beter.
@ schrijver,
Uhm, zoiets ja. Het komt erop neer dat men er altijd vanuit ging dat bestaansrecht of winst voortkwam uit populaire titels, omdat er daar verreweg het meeste van verkocht of gevraagd worden.
Echter: als je alle titels waar slechts incidenteel vraag naar is bij elkaar optelt, zie je dat die een heel groot deel van de opbrengst bepalen.
Wij hebben veel in huis omdat we veel bewaren. Dat maakt onze staart zo lang…
Ik geloof dat ik het begin te vatten. Nu nog aan de man brengen die handel. Ik vind dat bewaren trouwens nogal tegenvallen, d.w.z. je moet zo’n boekmeestal aanvragen, dus eerst zien op te sporen en er dan ook nog ‘s voor betalen. Maar dat bedoelde je neem ik aan met ‘uitdaging’.
Er zijn nog vele horden te nemen inderdaad 🙂