Het informatie-alarmageddon

New York Magazine pakte vorige week uit met een acht pagina’s tellend artikel over informatie-overvloed, de menselijke aandachtsspanne en de voordelen die afleiding kan hebben. Omdat het artikel geschreven is een blad met aanzien ben je geneigd te denken dat de inhoud van het artikel wel redelijk klopt. Omdat het artikel zo lang is lees je het echter maar half.

Mind Hacks legde afgelopen zaterdag uit waarom In Defense of Distraction géén goed artikel is. Het is gebaseerd op slechts een bron en dat is nog een dubieuze bron ook. Door simpelweg te linken naar een aantal betrouwbare bronnen laat MH zien dat digitale afleiding wel degelijk negatieve invloed op onze concentratie kan hebben, maar ook dat concentratie creativiteit vaak niet ten goede komt, en dat je bepaalde taken juist prima kunt vervullen, als je wordt afgeleid.

Als de invloed van ICT op onze aandachtsspanne je interesse heeft doe je er m.i. beter aan de bijdrage op Mind Hacks te lezen en de links daar te volgen, dan je kostbare tijd te verspillen aan het fraai ogende artikel uit het gerenommeerde blad.

Of zoals Vaughan het zegt:

I’m constantly surprised that the impact of technology is clearly of such widespread interest to merit headline grabbing articles in international publications, but apparently not interesting enough that journalists will actually use the internet to find the research.

It’s like writing a travel guide without ever visiting the country. I’m just guessing the editors have yet to catch on to the scam.

Onderzoeksjournalistiek is niet altijd gebaseerd op grondig onderzoek, dat blijkt in ieder geval maar weer eens.

@

Object: Barry X Ball