Google, de gebeten hond

Als je de berichtgeving rondom Google een beetje volgt weet je dat discussies over het bedrijf zich al jaren voortslepen. De ene groep vindt dat Google te groot en te machtig is geworden, de andere groep beschouwt dat als een logisch gevolg van het sterke businessmodel van het bedrijf, en wijst op al het goede dat het bedrijf heeft gedaan voor ‘het toegankelijk maken van alle informatie ter wereld.’

De discussie kabbelde voort, tot een paar weken geleden. Ik weet niet precies wàt het omslagpunt was, maar je kunt duidelijk zien dat er meer beschuldigingen over en weer vliegen, dat standpunten harder worden, en dat steeds meer partijen er zich mee gaan bemoeien. Tijd voor een kort overzicht van indrukken die ik zelf de moeite waard vind:

• In So now everything is Google’s fault gaat Michael Arrington in op de beschuldigingen vanuit de krantenwereld en de muziekindustrie.
• Die muziekindustrie gaat volledig voorbij aan al het goede dat YouTube doet voor hun artiesten en vergeet voor het gemak ook even dat het platform vorig jaar een half miljard dollar verlies leed.
• Rupert Murdoch is ook in de stress geschoten maar hij ziet niet dat het niet Google is, dat de concurrent is voor kranten, maar de ‘amateurs’, die zich massaal op alle niche-informatie hebben gestort.
• Dàt de media harde klappen krijgen blijkt wel uit de conclusies van The state of the newsmedia 2009

• Die conclusies -of feiten- zorgen ervoor dat velen terug willen in de tijd. Zij betreuren eerder gemaakte keuzes omdat nu blijkt dat de huidige verdienmodellen niet volstaan. Zo pleit Sent Wierda op DNR voor een terugkeer naar ommuurde krantensites.
• Velen (waaronder ik zelf) denken echter dat de media Google juist zouden moeten benutten en er beter aan doen te kiezen voor een ander benadering, zoals NRC Next dat onlangs deed door de krant online ‘alleen nog maar te bloggen’.
• Want de behoefte aan nieuws neemt alleen maar toe. Het gaat er vooral om dat je op alle niveau’s uitblinkt in nieuws en vindbaarheid, ook het regionale niveau.
• Op dit moment is Google daar je belangrijkste partner voor. Natuurlijk is het belangrijk om kritisch te blijven over de macht en gretigheid van dat bedrijf, maar als je die kritiek alleen vertaalt naar verzet ga je het m.i. alleen nog maar moeilijker krijgen.
• Maar niet alleen de kranten- en muziekwereld staan op tegen Brin en Page, ook de boekenwereld roert zich, en verzet zich tegen Google Books. Het mag geen verrassing heten dat dit verzet gesteund wordt door Microsoft.
• Het verzet is begrijpelijk. Je wilt tenslotte niet dat Google straks het monopolie heeft over ons cultureel erfgoed. Je wilt ook niet dat het bedrijf als enige verdient aan de digitalisering van boeken.
• Maar is het verzet ook terecht? Omdat een bedrijf groot, gretig en machtig is wil dat toch nog niet zeggen dat de intenties verkeerd zijn?
• Terug naar Michael Arrington:

Let’s all be clear here. What Porter and Bragg want is a subsidy from Google. A sort of welfare tax on a profitable company so that they can continue to draw the paychecks they’ve become accustomed to. That isn’t going to happen, and all this hand wringing isn’t helping to move their respective industries toward a successful business model. They either need to adapt or die. And they’re choosing a very noisy and annoying death.

Ik denk dat hij gelijk heeft.

@