Domweg ongelukkig
07 februari 2009
Terwijl het in de Zeeuwse Bibliotheek wemelt van de mensen die oude spulletjes willen laten taxeren, stuit ik via Boing Boing op een merkwaardige verzameling oude foto’s. Ik weet niet wat het is, maar ze intrigeren me. De uitdrukking op de gezichten van de meisjes hierboven doet me op de een of andere manier denken aan Bloem:
Natuur is voor tevredenen of legen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
En dan: wat is natuur nog in dit land?
Een stukje bos, ter grootte van een krant,
Een heuvel met wat villaatjes ertegen.
Geef mij de grauwe, stedelijke wegen,
De’ in kaden vastgeklonken waterkant,
De wolken, nooit zo schoon dan als ze, omrand
Door zolderramen, langs de lucht bewegen.
Alles is veel voor wie niet veel verwacht.
Het leven houdt zijn wonderen verborgen
Tot het ze, opeens, toont in hun hogen staat.
Dit heb ik bij mijzelven overdacht,
Verregend, op een miezerigen morgen,
Domweg gelukkig, in de Dapperstraat.
@
De link naar Bloem intrigeert me zeer: hoezo?? Zien die meisjes er tevreden uit, of leeg, of wat is het? Moeten ze nodig eens de natuur in? Zijn het de verborgen wonderen die hun nog te wachten staan?
Poëzie is wat je er zelf in ziet Schrijver. Net als foto’s.
In dit geval laat ik het verhaal aan de lezer of kijker over.
Ook al omdat de baliedienst erop zit en ik me richting markt dien te spoeden…
Ik zie het nu pas: je titel is ‘Domweg ongelukkig’, dat verklaart veel, zo niet alles. Eerst kijken, dan vragen… Sorry! En ‘Poëzie is wat je er zelf in ziet’ is natuurlijk volkomen waar.
De foto die jij kiest is nog wel een mooie: ongelukkig idd.
Verder is de collectie foto’s tamelijk walgelijk, net als de avatar van degene die ze erop gezet heeft trouwens… en de selectie heeft met vintage ook niet altijd heel veel te doen.
zo heb ik ooit eens een ansicht gekocht “August Sander, Witwer, 1914” gekocht in het Stedelijk. derde van boven
Eenzelfde unheimischheid.
@ Schrijver: die alligator aan de wand! Die poppenhuisjes! Volkomen weird.
@ Dymphie: Ik zie die avatar nu pas. Komt weinig fris op me over inderdaad…en dat kan dan ook weer een ander licht op de foto’s werpen. Mijn eerste indruk sloot echter aan bij die van @Essen: unheimisch. Alledaagse taferelen maar met veel rafels. Weird.
Schitterend plaatje!
Bloem, ik wist alleen nog “domweg gelukkig in de dapperstraat”, had geen idee meer van de rest van het gedicht.
Ik vind het zo’n mooi gedicht dat ik me heb voorgenomen meer van hem te lezen. Ik lees echt te weinig poëzie…
Bij Bloem denk ik dan weer aan “even aan mijn moeder vragen”
De rest van Bloem is veel treuriger, ik waarschuw maar even. Zelf vind ik die rest mooier overigens. Zijn ‘Not a breath of wild air’ is voor mij min of meer de samenvattig van Bloem. Misschien zelfs van het leven zelf, maar dat moet je zelf maar beoordelen…
Dag Arda,
Poëzie kan niet treurig genoeg zijn. Dat vind ik altijd wel mooi juist.
Dank je.
Dan zit je bij Bloem helemaal goed. Zijn biografie is ook heel mooi: altijd schulden, altijd drinken.
Dat klinkt helemaal goed!
Bedankt voor de tip!
Ik dacht even dat het de titel van het boek is maar dat blijkt niet zo te zijn. Wat is de titel wel, weet je dat zo uit je hoofd?
Edwin
Zou ook best een mooie titel zijn! Ik wist hem niet uit m’n hoofd (50+ weejewel), maar hij ligt inmiddels naast me: Van Alle dingen los – het leven van J.C. Bloem, geschreven door Bart Slijper.
Alle=alle
Mooi, die staat hier in de kast zie ik. (en online beschikbaar ook: //dissertations.ub.rug.nl/faculties/arts/2007/c.a.slijper/)
Dank!
En ga je hem nu lezen dan? Of is dat voor later?
Ik heb ‘m al uit de kast gepakt en ga ‘m inderdaad lenen.
Daarmee is ‘ie nog niet gelezen natuurlijk, maar de eerste stap is gezet!
En de Verzamelde gedichten van Bloem, heb je die ook al gepakt? Het een vult het ander wel aan hier en daar.
Een mens mag niet te gulzig zijn he, alleen in de kroeg mag dat 🙂