Klassiekers deel 31: Alone
30 januari 2009De vorige klassieker was een reggaedeuntje. Dat is weliswaar heerlijke muziek maar mijn hart ligt toch nog steeds het meest bij de muziek die mij dierbaar was van mijn veertiende tot mijn negentiende: de herrie.
Eigenlijk zou ik een impressie moeten plaatsen van een band als Agent Steel. Dat was de eerste metalband die ik ooit live zag. In Middelburg nota bene. Daar stond ik dan als broekje, met een smalle puntenband rond de pols.
Ik kies vanmiddag echter voor een andere band, getooid met de vrolijke naam Suicidal Tendencies. Al hun platen zijn anders. Het eerste album legde de nadruk nog op punk en sloeg bij mij werkelijk in als een bom, later verschoof de aandacht naar doordachtere muziek en slimmer gitaarwerk, zoals in het bovenstaande nummer Alone, van het album Lights…Camera… Revolution. Andere koek, maar wel lekkere koek.
Ik kan hun muziek nog altijd horen, draai de cd’s nog regelmatig. Niet alleen vanwege de muziek; ook vanwege de teksten.
I’m trying to be something better
If you look in my heart you’d feel it
I’ve got to keep moving on
If you look in my heart you’d know it
I’m just trying to make my world better
If you look in my heart you’d see it
I got to do it alone
Een mooie om mee te verdwijnen, een snippermiddag en weekend in.
Avé
@
Ik hou het toch maar bij Bob :o)
Fair enough Nat 🙂
Niet slecht voor een 39%-Calvinist
Die hebben de crossover uitgevonden 🙂