Inlogergernissen

19 januari 2009

Onderstaand artikel verscheen in gedrukte versie in Bibliotheekblad 1, van 15 januari 2009

Het is een van de ergernissen van de mensen die gebruik maken van de mogelijkheden van het internet zoals we het nu kennen: om optimaal gebruik te kunnen maken van al die software, nieuwsdiensten en (sociale) netwerken is het aanmaken van een persoonlijke account noodzakelijk.

Je hoort het de cursisten van 23 Dingen vaak verzuchten: “ leuk hoor, dat nieuwe web, maar waarom moet ik zo vaak inloggen? Ik wordt er getikt van!”
En het is waar: er zit een grens aan het aantal gebruikersnamen, wachtwoorden en pincodes die je als mens kunt onthouden. Dat is ook precies de reden waarom zoveel mensen het niet zo nauw nemen met de beveiliging van hun persoonlijke gegevens. Er wordt nog steeds vaak gebruik gemaakt van dezelfde, eenvoudige wachtwoorden en gebruikersnamen. Die wachtwoorden worden vaak ook nog eens opgeschreven op briefjes, in agenda’s en soms zelfs bewaard in de portemonnee. Begrijpelijk, maar gevaarlijk.

Personalisering van diensten kan alleen plaatsvinden als die diensten worden gekoppeld aan persoonlijke voorkeuren en instellingen. Daarom is het aanmaken van persoonlijke accounts een noodzakelijk kwaad geworden. Maar het feit dat iets onvermijdelijk is wil natuurlijk niet zeggen dat je het niet naar je hand kunt zetten. Je wilt het jezelf niet moeilijker maken dan nodig is. Hieronder zal ik een van de methoden beschrijven waarmee je een en ander beter kunt stroomlijnen.

Om je accountbeheer overzichtelijk te houden moet je, ironisch genoeg, eerst een paar accounts aanmaken.
Je doet er goed aan om naast je privémail ook twee gratis webmail-accounts aan te maken, bijvoorbeeld bij Google, Yahoo of Live.com. Als je kiest voor een van deze namen is een bijkomend voordeel dat je met die logingegevens ook meteen gebruik kunt maken van alle andere diensten van deze bedrijven. Vooral in het geval van Google komt dat goed van pas.
Probeer jezelf vervolgens aan te leren om overal waar je gevraagd wordt om een mailadres op te geven, te kiezen voor je webmailadres. Je voorkomt daar in ieder geval mee dat kwaadwillende bedrijven je privé- of werkmail vol doen lopen met spam.

Dit webmailadres kun je vervolgens gebruiken om je, met of zonder schuilnaam, aan te melden bij websites als Hyves, LinkedIn, Facebook, Library Thing, Worldcat, Flickr,YouTube, enz. Om het een beetje veilig te houden zou je kunnen kiezen voor drie verschillende wachtwoorden (bestaande uit zowel cijfers als letters) die je steeds laat rouleren.
Daarmee is het probleem van het steeds opnieuw moeten inloggen nog niet opgelost. Je ziet momenteel weliswaar dat steeds meer websites en netwerken de deuren open zetten voor toepassingen en content van andere netwerken of websites (zoek in Google maar eens op combinaties als ‘Open Social’, ‘Friend Connect’ of ‘OpenID’) maar vooralsnog ontkom je er niet aan om steeds naar andere internetadressen te moeten surfen om je daar keer op keer aan te moeten melden. Natuurlijk kun je de computer of browser al je wachtwoorden voor je laten onthouden maar wil je dat ook als je computer ook door collega’s of familie wordt gebruikt?

Een veilig alternatief voor het ‘managen van wachtwoorden’ is het kleine programma Sxipper. Dit programma is verlengstuk (extensie) van de browser Firefox. Om het te kunnen gebruiken zul je die browser dus ook moeten installeren op je pc. Je krijgt daar wel iets moois voor terug: Sxipper kijkt over je schouder mee, als je persoonlijke accounts aanmaakt en vraagt je welke ingevulde zaken opgeslagen moeten worden. Het kost je wel een paar uur om een en ander goed in te stellen, maar dan ben je vervolgens wel voorgoed af van die vervelende inlogrituelen.

Dan rest er nog een probleem: je moet nog steeds al die verschillende websites af, om je foto’s, video’s en berichten te kunnen bekijken. Je stuitert van je Ning naar je Netvibes en van de Aquabrowser naar Bol.com. Dat is waar de eerder genoemde open toepassingen hun meerwaarde bewijzen. Het zal niet al te lang meer duren voordat je op Hyves of Ning ook je berichten van Gmail kunt lezen.

Dit najaar is ook het Nederlandse netwerk IdIdId (uit te spreken als I did it) gelanceerd. Dit netwerk bevindt zich nog in de bètafase maar ziet er veelbelovend uit. IdIdId is wat men in het Engels een aggregator noemt: een verzamelplek voor andere accounts. Zoals je in Netvibes op een pagina de inhoud van vele andere websites kunt bekijken, bekijk je op IdIdId de inhoud van je weblogs, sociale netwerken en multimediasites.
Af is de site nog lang niet. Volledig evenmin. Maar het is een stap in de goede richting, zoveel is zeker. Er komt een dag dat inlogergernissen voorgoed tot het verleden zullen behoren.

@

Afbeelding