Heerlijke nieuwe wereld: een camera als oog
05 december 2008
Wired vertelt het verhaal van ‘the eyeborg guy’ Rob Spence, een Canadese filmmaker die zijn kunstoog wil vervangen door een draadloze camera.
Het leest bijna weg als Huxley’s Heerlijke Nieuwe Wereld. Het doet je denken aan Sousveillance. Het roept vele associaties op.
De eerste associatie die in mij opkwam was die met de Man van Zes Miljoen, een televisieserie uit mijn vroege jeugd. En met dat ik daar naar zit te staren herinner ik me opeens dat ik ooit een pop kreeg voor Sinterklaas. Van de 6 Million Dollar Man inderdaad. Aan die pop had ik al minstens 30 jaar niet meer gedacht.
En zo waan je je ook meteen in A la recherche du temps perdu, van Proust. Iemand een Madeleine, bij de Bloesemthee?
@
Cool! Lijkt me erg handig, altijd een camera bij de hand.
BTW; een tijdje terug was er toch ook een niet zo’n hele goede serie op NL1 (over de strijd tegen terreur) waar één van de anti-terreuragenten ook een camera als kunstoog hanteerde?
Greetz
Dat durf ik niet te zeggen Robert. Ken die serie niet bij mijn weten, maar ik kijk dan ook nauwelijks naar series…
Doe mij good old Jack maar. En dan bedoel ik de Jack die momenteel iedere avond op HilversumBest te bewonderen is rond de klok van 22:00 uur. Dus niet die andere Jack die in de fles zit. Over drank gesproken, wordt er nog gepilst vandaag? “Ik heb er wel zin an”.
Zegt me even niets Boes, is dat Jack Spijkerman? Heb geen digitv he…
Ik weet nog niet of ik af kom zakken. Heb net het huishouden gedaan dus heb er wel eentje verdiend, maar ben niet op oorlogssterkte.
Ik kiek weh 🙂
Voor wie Proust niet aanstaat: Terug naar Oegstgeest van Wolkers is ook mooi en op hetzelfde principe gebaseerd.
BTW: die bloesem was lindebloesem.
Lang geleden dat ik iets van Wolkers las. Een stuk toegankelijker dan Proust in ieder geval…