Gelezen: een werkweek van 4 uur

19 november 2008

De oorspronkelijke uitgave van Timothy Ferris’ Een werkweek van 4 uur kwam in 2007 al vele malen in mijn online vizier maar van het daadwerkelijk lezen van het boek kwam het niet. Toen ik de Nederlandse vertaling vorige week tussen de aanwinsten zag liggen dwong mijn nieuwsgierigheid me echter om het boek in mijn tas te laten glijden. Toen ik er eenmaal in begon te bladeren ging ik definitief overstag: ik las het boek in een ruk of vier uit. Daarmee kan ik in sowieso vaststellen dat het boek vlot en onderhoudend is geschreven. Het leest in ieder geval weg als een trein.

Dat wil niet zeggen dat ik ook echt iets heb geleerd van het boek. Ferris is er vooral in geslaagd om op luchtige wijze te vertellen hoe hij er zelf in is geslaagd om zijn werkweek te reduceren tot een dagdeel en toch genoeg geld verdient om allerlei leuke dingen te doen. De auteur mijdt de overdrijving niet (op de flaptekst staat bijvoorbeeld dat hij kampioen Chinees Kickboksen werd maar er staat niet bij dat hij dit voor elkaar kreeg door de kleine lettertjes in de spelregels te lezen en zijn zijn tegenstanders simpelweg de boksring uit te duwen) maar de zelfspot evenmin.

Inmiddels is er al veel geschreven over dit boek. Ik beperk me daarom tot een aantal verwijzingen:

• Een recensie op de website van MKB Servicedesk
• Een recensie op Cutting Edge
• De ultrakorte recensie op Management Scope

Die laatste bron heeft wel een beetje gelijk. Het boek bevat ook best veel blabla. Tips en trucs waar je niet op zit te wachten. Er is een compleet hoofdstuk gewijd aan nuttige websites voor reizigers en vagebonden. Leuk, maar een beetje overbodig inderdaad.

Aan de andere kant: die bralbeer Ferris toont wel mooi aan dat je dromen niet altijd te hoog zijn gegrepen. Zie de laatste alinea van deze Costa Rica-post. Natuurlijk heb je ook een dosis geluk nodig en moet je wel iets te verkopen hebben, maar dan nog: het is onwaarschijnlijk hoeveel tijd en werk je kunt elimineren zonder al te veel te hoeven investeren. Het gaat om het slim gebruik maken van netwerken en de technologie van vandaag en vooral: om het durven loslaten van je zekerheden.

Weinig nieuws onder de zon. Maar als je ziet hoe weinig mensen het durven…

Op de website van het boek kun je veel extra’s vinden. Ferris heeft ook een blog. Iets zegt me dat deze gozert het wederom slim heeft aangepakt door zijn Grote Genieten ook nog eens op papier te zetten en te marketen. In de praktijk brengen wat je predikt. Daar kun je alleen maar respect voor hebben.

Liefhebbers van succesverhalen kunnen dit boek denk ik wel waarderen. Zij moeten het gewoon maar een keer lezen.

Mensen die niet houden van lezen en betalen kunnen ook luisteren en niet betalen trouwens.

@