Over kathodestraalbuizen, internetfilters en RSS
21 oktober 2008
Uit een recent gepubliceerd rapport van Forrester blijkt dat RSS nog steeds niet is doorgedrongen tot 89 % van de internetgebruikers. Je zou op basis van die cijfers kunnen stellen dat de RSS-penetratie nog erg laag is maar je kunt de cijfers ook ter discussie stellen, zoals Mark Hopkins dat doet op Mashable. Ik vind de vergelijking die hij maakt wel aardig. Als je televisiekijkers vraagt of zij veel gebruik maken van een kathodestraalbuis zullen zij dit waarschijnlijk ook ontkennend beantwoorden; dat zegt niets over de mate waarin zij televisie kijken.
De vergelijking gaat weliswaar mank omdat RSS geen noodzakelijk onderdeel is van websites en browsers en zo’n straalbuis wel van een televisie, maar Hopkins heeft denk ik wel een goed punt als hij stelt dat veel gebruikers helemaal niet weten dat zij RSS gebruiken, terwijl de techniek een belangrijk onderdeel is van veel populaire websites en netwerken. De vraag hoeveel mensen dan wel -al dan niet onbewust- gebruik maken van deze supertool wordt hier niet mee beantwoord. Laten we het er maar op houden dat je het Forresterrapport misschien niet al te serieus moet nemen.
Er zijn ook rapporten die je juist wèl serieus moet nemen. Het rapport waar het Australische ministerie van Breedband, Communicatie en de Digitale Economie zich op beroept nu zij in het gehele land internetfilters willen introduceren bijvoorbeeld. Zulke ontwikkelingen baren mij in ieder geval zorgen. Het is al erg genoeg dat er in veel landen geen vrij internet is, maar als die politiek ook steun vindt in de Westerse Wereld vind ik het erg eng worden.
Bij Benoît lees ik vervolgens dat onze oosterburen IP-adressen als niet-persoonlijk beschouwen. Ook dat vind ik een verontrustend oordeel. IP-adressen zijn wel degelijk persoonlijk, vind ik zelf. Wie de lijntjes volgt komt bijna tot aan de voordeur.
Ik overdrijf natuurlijk, en de ontwikkelingen zijn waarschijnlijk even onvermijdelijk als voorspelbaar maar toch: het gaat de verkeerde kant op. Dat moet je toch wel serieus nemen?
@
Foto: Nathalie Maandag
Toch vind ik het niet raar dat RSS het tot op heden vooral in de marge goed doet.
Het vergt toch weer een aantal extra handelingen die je wel moet begrijpen.
Het wil niet zeggen dat de sites niet gelezen worden. Er wordt alleen meer geklikt en geklikt. Favorietenlijstjes, bladwijzers. Er zijn natuurlijk volop andere mogelijkheden die ook goed werken.
Die internetfilters, de wijze van omgang met IP-adressen lijkt bijna een ouderwetse manier om iets vernieuwend op de oude managementmanier in de greep te willen krijgen.
Door controle iets aan banden proberen te leggen.
Vervolgens kunnen de oude stijl leiders niet begrijpen waarom er toch zo verschrikkelijk veel omheen wordt gegoocheld…..
Daar heb je wel een punt maar als je het woord weglaat en begint uit te leggen vanuit de netvibesgedachte en praat over ‘pagina’s’ toevoegen aan je persoonlijke, is het snel een stuk duidelijker.
Dat de filters gebruikt gaan worden gaat niet automatisch betekenen dat ze niet omzeild kunnen worden. Integendeel misschien zelfs wel 🙂
Ik weet niet wat Forrester nou beoogt met zo’n onderzoeksresultaat. Willen ze de goegemeente opporren dat die nou maar eindelijk eens een keer WEL gaan weten wat RSS is, of… willen ze consultants een duwtje in de rug geven om hun kennis over RSS beter te kunnen laten verkopen, of … wat IS het eigenlijk?
In juli van dit jaar triggerde een post op Frankwatching “Waarom komt RSS in Nederland nog steeds niet van de grond?” @ //tinyurl.com/5utk59 een hele discussie over of iemand nou wel of niet moet weten dat ie RSS gebruikt. Ik heb toen geprobeerd daar mijn steentje aan bij te dragen. Ik reageerde daar als volgt
“We zijn er zo langzamerhand toch allemaal wel achter dat we het helemaal niet moeten hebben over ‘het gebruiken van RSS’. Dat doen we bij email ook niet: Er is toch geen hond die zegt dat we dan SMTP en POP gebruiken? Of dat we HTML en CSS gebruiken als we op het web surfen?
Mensen hoeven RSS dus helemaal niet ‘te gebruiken’ en dus ook niet te weten dat het bestaat laat staan te weten wat het is. Gewoon niet over praten. Althans niet expliciet.
Wat belangrijk is (en wat maar mondjesmaat beseft wordt) is dat er onder water heel veel ge-RSS-d wordt. Impliciet gebruik van RSS is behoorlijk omvangrijk geworden. Heel veel websites collecteren en aggregeren immers dankzij RSS automatisch de content die relevant lijkt voor zijn doelgroep. En wij, als bloggers, doen precies hetzelfde zodat de gemiddelde web-gebruiker zich gewoon kan bezighouden met zoeken, vinden, surfen en reageren.”
Mijn twee centen
😉
@ Fred: ik herinner me die discussie inderdaad nog. Ik ben het met je eens dat je de term beter kunt vermijden. Ik ben er ook mee opgehouden op een gegeven ogenblik.
Wat Forrester ermee beoogt weet ik ook niet. Er wordt van alles onderzocht. En daar wordt dan ook weer vrolijk over geblogd 🙂
@ Nat: ;-p
Je zou de mensen de kost moeten geven (ook kenniswerkers) die nog steeds een zooitje maken van die oude favorieten, niet weten hoe je een knopje maakt op de bladwijzerwerkbalk van websites die je vaak bezoekt etc. RSS is een stap verder dan dat. Het komt wel een keer maar er moet geloof ik eerst een hele generatie voor uitsterven.
oh ja. En die internetfilters zijn volgens mij stuiptrekkingen van een bijna overleden dinosaurus:)
Right on!
Je hebt helaas wel gelijk met die eerste reactie :-/
Hoi Edwin,
Na een onverkwikkelijk akkefietje op Wikipedia ben ik erachter gekomen dat de meeste providers werken met dynamische IP-adressen (de mijne echter niet -helaas, zeg ik nu, hoewel een vast IP-adres doorgaans als positief wordt ervaren). Een Kroatische kennis die in de ICT werkt meent dat er in Kroatië altíjd met dynamische IP-adressen wordt gewerkt. Zou het kunnen zijn dat dat in sommige landen inderdaad het geval is? En is dat dan misschien de reden waarom IP-adressen daar niet als persoonlijk worden gezien? Of heeft het daar helemaal niks mee te maken?
Hoi Tringa,
Een bizar verhaal van die heks zeg, en dat terwijl er toch te goeder trouw werd gehandeld :-/
IP-adressen zijn inderdaad vaak dynamisch. Bij mijn eigen provider merk ik dat ik altijd dezelfde houd, totdat ik een paar dagen niet thuis ben geweest: na een tijdje krijg je een andere, die vaak echter wel in dezelfde IP-range valt.
Je kunt beter kiezen voor een anonymizer-oplossing zoals Privax (zie //www.zbdigitaal.nl/2008/07/online-privacy-anoniem-surfen-met-het.html) Dan ben je overal vanaf…
Het zou goed kunnen dat justitie zich baseert op de eigenschappen van de aansluiting maar uiteindelijk is het altijd de ISP die weet welke naam en adres bij een nummer hoort, dynamisch of statisch. In die zin is het dus alleen persoonlijk als zij die gegevens vrijgeven…
Succes met het Wikipedia-verhaal!