Nostalgische ophef en broodjes aap: red de Koetjesreep

Het is smullen geblazen, als nostalgie de volkssentimenten doordrenkt.

Opeens lees ik op diverse blogs over het mogelijke verdwijnen van de Koetjesreep. De Belgische fabrikant zou de reep weinig toekomst meer toedichten. Het gekke is dat ik zo snel helemaal geen nieuwsitems over die beslissing kan terugvinden, ook niet in de krantenbank van Lexis Nexis. De actie Red de Koetjesreep bestaat al sinds vorig jaar maar heeft de baas van de Belgian Chocolate Group zich nu ook echt voorgenomen te stoppen met de productie van de reep, zoals daar wordt beweerd? Ik kan het nergens terugvinden in ieder geval. Ja, op blogs zonder verdere bronvermelding. Elders lees ik alleen dat snoepers alleen maar bang zouden zijn voor het verdwijnen.

Toch nog maar eens kijken in Lexis Nexis, Google Nieuws schiet tenslotte tekort in dezen. En jawel, een artikel uit de Trouw van juli 2008 biedt opheldering:

Dat neemt niet weg dat velen toch terugdenken aan een lekkernij uit hun jeugd – zoet, zoet en nog eens zoet. Een paar jaar geleden bleek dat ook al, toen berichten loskwamen dat de nieuwe baas van de Koetjesreep met de productie wilde stoppen. Binnen de kortste keren werd de website ‘Redt de Koetjesreep’ in het leven geroepen, waarop Nederlanders en Vlamingen voor de reep in de bres sprongen.

Hun reacties logen er niet om. De nieuwe fabrikant, de Belgian Chocolate Group in Olen die het merk en de machines had overgenomen van suikerwarenproducent Klene, moest zich schamen dat hij dit ‘stukje Nederlandse geschiedenis’ verloren liet gaan. Er waren ook andere geluiden. Soms verzuchtte iemand: ‘Eindelijk worden die gore dingen afgeschaft.’

Achteraf was de dreigende ondergang van het merk een broodje Aap-verhaal. De ‘zoeternij’ is nog steeds in Belgische handen en de fabrikant heeft over de omzet geen klagen: bij vrijwel elke supermarkt liggen de repen in de schappen.

Onlangs kwam de Koetjesreep opnieuw in het nieuws. De eigenaar lijkt inmiddels zo gehecht aan zijn repen dat hij op zoek is naar hun oorsprong. De baas van de reep wil de geschiedenis zoveel mogelijk in kaart brengen en heeft een weblog in het leven geroepen: www.koetjesrepen.com. Van zijn consumenten hoopt hij te weten te komen wie de reep ooit bedacht heeft, hoe de oude wikkels eruit zagen, welke herinneringen het publiek heeft aan de reep, wat er in boeken, films en liedjes over de Koetjesreep is gemeld – hij wil alles weten. En alle informatie wordt beloond.

Opnieuw een goeie pr-stunt. Eén telefoontje naar het Nederlandse Chocolade Museum in Amsterdam zou hem al een eind verder helpen.

Kijk. Ook weer opgehelderd. De nationale nostalgie is gered, de koetjesreep hoeft nog niet gered te worden. Dat doet me deugd.

Liefhebbers smikkelen voort op Hyves.

@

Foto