Laat maar doen, laat maar gaan
04 september 2008
Een opmerkelijk bericht op nu.nl: een gerechtshof heeft een eerder vonnis in een zaak over een afgewezen asielzoeker teruggedraaid omdat het Department of Home Security de afwijzing onder meer baseerde op informatie die gevonden werd op Wikipedia. Die informatie had betrekking op een reisdocument dat asielzoekster Lamilem Badasa bij zich droeg: een noodpaspoort annex laisser-passer.
Wat ik vooral opmerkelijk vind is dat de betrokken ambtenaren blijkbaar ook powerbrowsers zijn en dus niet verder kijken dan het eerste zoekresultaat van Google.
Toegegeven, ook in de Nederlandse versie van Google krijg je vergelijkbare resultaten en leidt de term ‘laissez-passer’ minder snel tot concrete resultaten dan de term ‘noodpaspoort’. Dat merk je zelfs als je zoekt binnen Overheid.nl, waar de meeste zoekresultaten betrekking hebben op lijkenvervoer.
Maar toch: die ambtenaren hebben toch vast wel een website waar alle informatie is te vinden, net als de Koninklijke Marechaussee? De eigen website levert weliswaar niets op maar die van de Amerikaanse overheid toch wel?
Het doet je afvragen hoeveel belangrijke beslissingen anno 2008 zijn gebaseerd op Wikipedia. De vraag die daar dan uit voortvloeit is hoe erg dat is. Laissez-faire, laissez-passer?
Dat powerbrowsen gemeengoed is geworden lijkt me echer wel duidelijk…
Zie ook het artikel op Wired.
@
Iedereen met wat meer technische kennis kan ook zomaar tekst toevoegen aan andere pagina’s, die daarom niet zoveel geloofwaardiger moeten zijn. Uiteraard moet je altijd leren verder kijken dan je neus lang is, maar het is nogal een rare reden. Indien het gerechtshof nu zou vertellen dat het geweigerd is omdat de informatie die op toen op die Wikipedia pagina stond foutief was, dan kon ik er nog inkomen. Het is nooit de bron die belangrijk is, maar altijd de informatie zelf en dat lijken ze maar al te graag te willen vergeten.
Dat is inderdaad waar. Vreemde conclusie eigenlijk…