Kennismanagement op het slagveld
20 augustus 2008
Je wilt even snel iets opzoeken in Google maar je wordt geconfronteerd met een enorme brij aan niet-relevante zoekresultaten. Waar je hoopte in een paar minuten klaar te zijn zit je een uur later nog mopperend te klikken binnen pdf-bestanden, titelverwijzingen en onoverzichtelijke websites. Je verliest hoopjes tijd en energie. Niemand zit daar op te wachten. We willen allemaal, zo snel mogelijk, relevante zoekresultaten.
Maar hoe gehaast zijn we nu echt? Hoeveel tijd gaat er nu werkelijk verloren met het zoeken naar informatie?
Relativeer de boel eens flink en stel je voor dat je soldaat bent, die zich vlakbij de vijandelijke linies bevindt. Je wilt even snel iets opzoeken, ‘iets’ dat het verschil tussen leven en dood kan betekenen. Je beschikt alleen over een trage internetverbinding. Je stuit ook op de genoemde informatiebrij. Elke minuut telt.
Dat is toch even andere koek.
Het bovenstaande voorbeeld leidt een artikel in op GCN: Battlefield Knowledge Management. Dit artikel gaat over een informatiesysteem dat gebruikt wordt door het Amerikaanse leger: het Battle Command Knowledge Systeem.
Als buitenstaander mag je natuurlijk niet inloggen maar ik zou het systeem maar wat graag een keer zien. Het systeem voorziet namelijk in een relevantie van zoekresultaten die precies past bij de wanhopige soldaat op het strijdtoneel die snel essentiële informatie nodig heeft. Alle ruis wordt onderdrukt, onnodige bestandsformaten worden weggefilterd en gebruikers kunnen de informatie desgewenst zelf aanvullen. Iets zegt me dat dit een systeem van formaat is, geavanceerd en snel.
Hoe komt het toch dat ik altijd de meeste belangstelling heb voor informatiesystemen waar ik geen toegang toe heb? Ik zou ook zo graag een keertje willen rondneuzen in Intellipedia of in Diplopedia. Lijkt me geweldig!
Verboden vruchten zijn nu eenmaal het verlokkelijkst.
@
Dat Battle Command Knowledge Systeem
is vast niet bermbom-proof!
Rob
Dag Edwin,
je bent niet alleen, hoor; ook ik zou wel eens een kijkje willen nemen in dat mysterieuze systeem. Niemand connecties bij het Amerikaanse leger?
@Karolien: ik kan eens een mailtje sturen naar één van mijn Flickrcontacten.
Klinkt als een interessant systeem, nu eens een just-in-time-information systeem wat inderdaad écht het verschil van leven op dood kan betekenen.
Overigens lijkt het erop dat het de informatie in dit systeem meer gaat over te volgen tactieken (bv. hoe ontmantel je een bermbom) van strategische informatie.
Met dat laatste is de VS al jaren bezig. Het ultieme doel is om een soort van real-live Google Maps te creëren waarmee je jezelf terug kan vinden in het slagveld én exact weet waar de vijand zit.
Het hedendaagse slagveld (ik doel dan even op Irak en Afghanistan) begint het al aardig op deze situatie te lijken. Steeds meer sensoren van voertuigen (tanks, verkenningsvoertuigen, (onbemande) vliegtuigen, e.d.) kunnen aan elkaar gekoppeld worden of onderling verzonden worden.
Dit kan niet alleen binnen de strijdmacht van een bepaald land maar ook tussen eenheden van diverse landen onderling. Binnen de NAVO bestaat hiervoor het Link-16 formaat. Een piloot van een bommenwerper kan bv. het beeld van zijn filmcamera doorsturen naar soldaten op de grond zodat ze vervolgens weten waar de vijand zit.
Door de toename van al deze electronische uitwisseling op het slagveld zal het niet lang duren of landen gaan steeds meer geld uitgeven aan electronische stoorzenders om die informatie uit de ether te drukken en de vijand “blind” te maken.
Russische fabrikanten bieden bijvoorbeeld programmatuur waarmee “slimme” bommen misleid kunnen worden. Deze bommen werden vroeger geleid door een laserstraal. Dit leverde echter de nodige belemmeringen op. Zo was het lastig met laaghangende bewolking een aanval uit te voeren en ook de accuraatheid liet wel eens te wensen over.
Vanaf eind jaren ’90 kwamen er daarom nieuwe “slimme” bommen op de markt. Deze bommen, werden, nadat ze waren afgeworpen door een vliegtuig, geleid door een GPS-ontvanger. De coördinaten van het doel gaf de piloot even daarvoor door aan de bom (of kan dit tijdens de val van de bom doen).
Net zoals je TomTom, kan zo’n GPS ontvanger in een bom ook gestoord worden. Net zoals de bestuurders van een auto, raakt zo’n bom dan de weg kwijt. Dit kan vervolgens tot gevolg hebben dat niet een Ministerie van Informatie wordt gebombardeerd, maar het naastgelegen ziekenhuis.
Oftewel “schone” oorlogen, zoals in de jaren ’90 werd gepredikt, bestaan niet en zullen ook nooit bestaan… Maar dit geheel terzijde van het oorspronkelijke topic ^^
@ Rob: lijkt me ook sterk, het blijft gewoon apparatuur waarop gekeken wordt natuurlijk.
@ Karolien: ik niet in ieder geval. Misschien is er wat te vinden bij die bloggende soldaten…
@ Henk: da’s een goed contact zeg 🙂
@ Robert: bedankt voor de achtergrondinformatie. Jij zit er best goed in, in die militaire inlichtingen. Hoe komt dat toch? Ook gedetacheerd geweest bij Defensie of gewoon de persoonlijke interesse?
Thxs
Tot mijn 18e wilde ik erg graag piloot worden bij de Marine Luchtvaartdienst. Die droom klapte echter erg snel uit elkaar, maar in de aanloop had ik als tiener al allerlei boeken verslonden over luchtvaart en ontwikkelingen daarin 🙂
En eigenlijk vind ik het nog steeds erg interessant. Veel van die systemen fascineren mij omdat ze vaak afwijkend zijn (een straaljager die bv. 2 keer sneller dan het geluid gaat (dat zal je in een normaal verkeersvliegtuig niet zo snel meemaken)) of omdat de doelen die naties en fabrikanten altijd weer terug te leiden zijn naar zoveel mogelijk macht te verwerven (zo streeft de VS er naar om een groot deel van haar luchtvloot te voorzien van vliegtuigen met stealtheigenschappen om hiermee de ultieme heerschappij van de lucht te bereiken (wat weer wordt gevolgd door fabrikanten in andere landen die er alles aan doen om ook vliegtuigen met stealth-eigenschappen “zichtbaar” te maken op de radar)).
Het grappige is dat, hoe meer landen uitgeven aan onderzoeksbudget voor defensie, er minder overblijft voor de echte eenheden. Gevolg: inkrimping van de strijdmacht (een ontwikkeling die je bij ongeveer alle NAVO-landen op dit moment ziet). En daarmee wordt de kans op echt grootschalige conflicten zoals WOII, de Korea-oorlog, de Vietnam-oorlog, weer een stukje kleiner (als je maar 80 tanks hebt, kan je er ook maar maximaal 80 inzetten in een oorlog en geen 1000). En daarmee wordt de wereld weer een stukje veiliger. Oorlogen krijgen daarmee weer een regionaler karakter, net zoals in de Middeleeuwen.
Ha!
Dat verklaart een hoop 🙂
Ik moet toegeven dat ik ook een lange tijd was geïnteresseerd in militaire info. Las veel over WO 2 en later over wapentuig en oorlogsvoering. Het is bijna een rode draad van de mensheid te noemen.
Wat mij met die nieuwe technologie vooral zo interesseert is de vraag welke technologie allang op de plank ligt maar nog niet naar buiten is gekomen. Dat oude verhaal dat defensie altijd 20 jaar voorloopt vind ik altijd wat sterk maar ze hebben wel de beschikking over zaken waar wij geen flauw benul van hebben…
Bedankt voor je toelichting!
Die 20 jaar voorsprong vond ik ook altijd wat overdreven. Tegenwoordig zie je juist dat de commercie voorloopt op militaire ontwikkelingen.
Maar er zijn nog steeds zogenaamde “black projects” en die interesseren me ook mateloos 🙂 Het eerste operationele stealthvliegtuig werd bv. 9 jaar lang geheim gehouden voordat het bestaan werd onthuld. En dat was dan nog eens een vliegtuig wat in grote aantallen rondvloog (zo’n 40 tot 50 stuks).
Een firma als LockheedMartin heeft de vermaarde divisie “Skunk Works” waar op jaarbasis miljoenen tot miljarden in rondgaan. Kan je nagaan wat daar allemaal wordt bedacht en vooral verborgen wordt gehouden 🙂 Als je je ideëen niet prijsgeeft kan ook niet iemand anders hetzelfde concept verder uit ontwikkelen 😉
En het wordt nog leuker als je bedenkt wat er als neveneffecten kunnen ontstaan uit die uitvindingen. De magnetron is immers ook uitgevonden door straling van een radar. Wie weet bestaat er al lang een middeltje om bv. hondendrollen van je schoenen te schrapen zonder dat je een half uur lang door het gras moet lopen ^^
Greetz
LOL, vlak het niet uit.
Interessant, die skunkers!
Thxs
Wat me een beetje verontrust in de discussie is de afwezigheid van een morele veroordeling van oorlog en geweld en alles wat daar mee samenhangt.
Vind het een beetje een Klingon discussie.
Hoi Rob,
Dat valt inderdaad even buiten de scoop van dit verhaal maar reken maar dat ik het verafschuw!
Klingon moest ik wel even opzoeken. Startrek?
Yip! Startrek!
@Rob: ik moet de eerste Klingon nog tegenkomen die discussieert i.p.v. er meteen op los mept! 😉
@Rob: hetzelfde geldt voor mij, ik denk overigens dat het voor veel mensen geldt. Oorlog is per definitie een verspilling van geld en mensenlevens.
Desalniettemin vind ik het schimmige wereldje van defensie en haar toeleveranciers (grote conglomeraten zoals BAE Systems die Saudische sjeiks omkopen e.d.) best interessant. Misschien wel omdat het in veel opzichten anders is dan de wereld waar je normaliter in vertoeft.
Greetz
Moet toch nog eens startrek checken. Heb er nog nooit een aflevering van gekeken. Starwars en Close Encounters vond ik de bom. Dr. Who ook nog wel heel vroeger….
@ Robert:
Ik ken het militaire ook wel van binnenuit maar er is niets zo vreemd fascinerend als de wereld erachter. Mooi wordt het nooit, interessant wel.
De mens is diep gezonken en hoog gestegen wat dat betreft. Voor meer macht en dominantie is al veel uitgevonden, hoe triest dat ook is!
Beam me up ^^