Een leger van 170.000 bureaucraten
11 augustus 2008
In NRC Next las ik vandaag een artikel over een onderzoek van de eurosceptische Britse denktank Open Europe. Het onderzoek zou aantonen dat er veel meer ambtenaren voor de Europese Unie werken dan de Europese Commissie altijd heeft gezegd: maar liefst 170.000 in plaats van 32.000.
De Telegraaf schrijft:
Volgens Open Europe is de Commissie altijd zeer schimmig en geheimzinnig over het precieze aantal werknemers, uit angst voor kritiek. “Deze mensen zijn niet verkozen en kunnen niet ter verantwoording worden geroepen door burgers”, aldus Nick Cosgrove van Open Europe. Het grote aantal ambtenaren is volgens hem een teken voor de grote invloed van de EU op het dagelijks leven van de ongeveer 500 miljoen EU-burgers.
Als de EU ernaar streeft meer draagvlak te verkrijgen bij de Europese bevolking zijn ze niet bepaald goed bezig, met dit schimmenspel. De weerzin tegen deze geldverslindende organisatie wordt er alleen maar groter door.
Dat geldt in ieder geval wel voor mij persoonlijk. Ik weet dat de EU veel goede dingen doet en dat we er baat bij hebben dat we als unie sterk staan in de wereld maar er zijn veel Europese initiatieven waarvan ik me afvraag of ze de investeringen waard zijn. Neem nu de doorstart van de Europese Bibliotheek: het is van groot belang dat ons papieren culturele erfgoed behouden blijft (en dus gedigitaliseerd wordt) maar zitten de mensen nu echt te wachten op zo’n duur portaal? Ik durf mijn handen er niet voor in het vuur te steken.
En wat te denken over de plannen voor een ‘Europese CIA’? Iets zegt me dat zo’n organisatie onze vrijheden eerder zal inperken dan waarborgen. Maar dat baseer ik louter op gevoel, en niets meer dan dat.
Open Europe heb ik trouwens toegevoegd aan Netvibes. Ik vind het een interessante organisatie.
@
Vooral het schimmenspel maakt het zo uitgelezen lastig om er een oordeel over te geven.
Want het gaat hier toch ook om de mensen in dienst van bv. Nederland zelf die werken met en over de EU? Of heb ik dat ook weer fout geïnterpreteerd?
Overkoepelende organisaties zijn altijd lastig (zegt iemand die zelf ook bij zo’n overkoepelende club werkt ;))
Niet alleen in het besturen, maar ook in de wirwar van politieke touwtjes die overal en nergens lopen.
Om die mensen gaat het inderdaad ook. Knappe man of vrouw die dat gebeuren echt goed inzichtelijk kan maken.
Complexiteit alom…
Het valt volgens mij op een vrij eenvoudige manier te regelen, maar dan moet je een structuur opmaken die los hangt van de politieke invloeden en machten.
Om terug ontopic te gaan denk ik wel dat de EU nuttig werk levert, maar dat ze dat niet altijd even handig naar buiten weet te brengen.
Want belangrijke beslissingen die door de EU worden genomen worden verkocht als weldaden van de lokale besturen. Terwijl dingen die negatief aanslaan of klinken aan de EU worden gelaten. En met vaste regelmaat worden er zelfs dingen aan toegevoegd waar de EU niets mee te zien heeft.
De EU (om niet raad, commissie of wat dan ook te hoeven zeggen) zou misschien is moeten overwegen om het verdraaien van informatie ook als een straffelijk feit te laten inschrijven, met de nodige vervolgingen.
Zoiets als “functie meineed” plegen. Dat zou de Ierse nee-campagne het gras van onder de voeten gesneden hebben aangezien ze er dan niet meer op los konden fantaseren.
Maar ze mag uiteraard ook haar eigen werking logischer gaan maken. Want je krijgt toch nooit zo’n dingen aan de Europese bevolking verkocht als …
* een jaarlijks verhuis naar Straatsburg.
* een kiessysteem waarbij er voor alles unanieme goedkeuring moet zijn. (het verdrag regelt dat wel, maar ik zou er toch uitzonderingen voor bijlaten)
* verdragen tegen de uitstoot van schadelijke gassen ondertekenen door eerst allemaal naar ginder te vliegen. (Er bestaat zoiets als een elektronische handtekening en de EU zou daarbij toch wel het voorbeeld mogen geven. Al was het maat om te tonen dat het haar menens is en dat ze niet zomaar nodeloos met haar centen smijt.)
* … de lijst kan nog wel even doorgaan …
Een ander voorbeeld van hoe de EU zich slechte connotaties laat maken is de Euro. Door niet te hebben opgetreden tegen de massaal toegepaste prijsverhogingen bij de invoer leek de Euro hiervoor de schuldige.
Het grote probleem van de EU is volgens mij een doordachte manier om te ageren en communiceren die niet stopt bij een persbericht dat naar believen mag “herwoord” worden totdat het de gewenste klanken eruit komen.