Aus bei mit nach seit
03 augustus 2008
De bibliothecaris van nu kijkt met argusogen naar ontwikkelingen als powerbrowsen en discussieert over Wikipedia als betrouwbare bron van informatie. Wetende dat veel mensen tegenwoordig niet veel verder meer zoeken dan de eerste vijf of tien zoekresultaten van het almachtige Google krabt hij zich ook nog eens achter de oren als hij leest over de Knollen, Citizendia en Veropediae van deze wereld. De jeugd heeft de toekomst, beseft hij. En hij weet dat dat eigenlijk niet goed is. Zij kapen de boel immers maar.
Hij maakt zich nog niet echt zorgen. Tijden veranderen weliswaar maar hij houdt zichzelf voor dat de meest betrouwbare partij uiteindelijk zal zegevieren. Dat is bijna onvermijdelijk.
Toch knaagt er iets. Een gevoel van onbehagen. Steeds vaker komt de bibliothecaris zoekresultaten tegen van wéér nieuwe bronnen, met opmerkelijke ambities. Bronnen die aardige artikelen bieden, daar niet van, maar wel bronnen die zelf niet zo veel werken met bronnen. Bronnen die niet op zichzelf staan bovendien. Bronnen die het genereren van inkomsten een belangrijke rol toedichten.
Hij moet erkennen dat de geboden informatie soms best overzichtelijk is, maar toch: een beetje beperkt is het misschien wel. En die reclames he…
Hij vraagt zich af hoe dat onderwerp het doet in Google. Na de scholieren komen de infoteurs en daarna het WikiWoordenboek.
Hij weet dat er niet veel mis is met de geboden informatie maar de bibliothecaris wil toch eens weten wanneer de bibliotheek nu in beeld komt bij Google. Op de derde pagina met zoekresultaten, ziet hij. Daar wordt wèl met bronnen gewerkt. Ook met gewijzigde.
De bibliothecaris weet eigenlijk niet goed wat hij precies geleerd heeft vanavond. Hij besluit lekker naar bed te gaan. Fijn een boek lezen.
@
Afbeelding: Gustave Doré
Ik weet wel wat je er van geleerd hebt. Er is niet mis mee om eens “vroeg” naar je bed te gaan…
O sleep! O gentle sleep!
Een beetje slaap kan nooit kwaad 🙂
Ik denk dat je een algemene waarheid geleerd hebt. Namelijk dat als het publiek een zekere stagnatie merkt, het in de plaats van de bibliotheek gaat evolueren en bijlange niet zo kieskeurig is. Samen met het immer evoluerende internet gaan ze op zoek naar steeds betere manieren om aan hun trekken te komen. Hoe langer de bibliotheken wachten met het omarmen van dat gedeelte van de collectie, des te langer je de minder computerbekwame laat ploeteren.
Natuurlijk zijn er wel bijzonder veel kleine bibliotheekjes die zoiets niet kunnen opbrengen. Maar dat is ook niet nodig als ze met enkele andere bibliotheken gaan samenwerken of op een bovenlokaal niveau daar iemand voor bijkrijgen.
Ik vrees dat men teveel de kat uit de boom kijkt en niet goed weet wat te doen. Wellicht deels omdat de huidige generatie bibliotheekmensen er niet altijd een even prettig gevoel bij heeft en anderzijds omdat dit nog in een lange periode van aanvaarding zit. Bijvoorbeeld qua algemeen nut alleen al.
De Bètabibliotheek zou daarbij een sleutelrol kunnen gaan spelen.
Hoi Benoit. Als de Betabieb die rol zou kunnen vervullen zou ik heel blij zijn. Alleen daarom al hoop ik dat het iets moois wordt….
Aha, The Big Switch, wat vind je ervan tot dusver? Zie ook //tinyurl.com/5jkzk8
Zo blij met een bezoeker uit Costa Rica 🙂
Hoi Daan,
Ik ben nog niet ver genoeg gevorderd om dat al te kunnen zeggen. Gisteren begon ik er ook weer aan maar vielen de luiken na een halve bladzijde al dicht. Toen heb ik het maar weer weggelegd.
Ik zou willen dat ik weer in CR zat. Daar kwam ik tenminste wel goed toe aan lezen…
Het is eigenlijk net als met die content-frams, waarover je een tweet schreef. Het is allemaal erg vaag waar de info vandaan komt. Het lijkt erop dat het toetsen van de betrouwbaarheid van informatie belangrijker dan ooit wordt. Daar ligt naar mijn idee een belangrijke rol voor de scholen, al dan niet ism de overheid. Schoolmediathecarissen: er ligt een fantastische kans op jullie klaar. Doe er iets mee!
@Ron: bij die aansporing kan ik me alleen maar aansluiten!