Het demente beheer van Nederlandse overheidsarchieven

01 juli 2008

Vanmiddag las ik in de Provinciale Courant dat de overheid steeds meer digitale gegevens kwijtraakt en dat “de samenleving daardoor onverantwoorde risico’s loopt”.

Binnen de bibliotheek ben ik zelf ook betrokken bij projecten m.b.t. de duurzame opslag van digitaal cultureel erfgoed en daardoor vallen dergelijke onderwerpen mij waarschijnlijk sneller op dan de gemiddelde lezer.

“Interessant onderwerp”, dacht ik, maar toen ik zojuist een kijkje nam op het web (vooral Google Nieuws) was ik een beetje teleurgesteld over de beperkte achtergrondinformatie die ik in eerste instantie vond. Of ik nu keek op de site van Elsevier, het Nederlands Dagblad of de Stentor: alle dagbladen brachten hetzelfde beperkte artikel, met het Friesch Dagblad als positieve uitzondering. Een korte blik in LexisNexis leerde me dat het met de bronnen daar niet veel beter gesteld was.

Nog gekker werd het toen ik op een artikel op Planet.nl stuitte: overheid gaat digigat dichten. “Aan krakkemikkige archivering bij de overheid als gevolg van digitalisering komt een einde, belooft de regering”, meldt de leader. Saillant detail: het artikel is gepubliceerd in mei 2005.

Hebben we hier te maken met oud nieuws? Zijn de fatsoensrakkers te druk geweest met investeringen in de hoeksteen van de samenleving? Als ik lees wat Eric Hennekam daarover schrijft op het archiefforum krijg ik wel die indruk.

In januari 2005 werd door de Erfgoedinspectie al gesuggereerd (PDF) dat de overheid wellicht aan het dementeren was. Het zou zomaar kunnen.

Op de Kennisring Gezondheid lees ik vervolgens dat dementie bijna nooit te genezen is maar dat er gelukkig wel therapieën bestaan waardoor dementerenden zich prettiger voelen.

Dat doet me deugd.

@