PMOG geeft internet een nieuwe dimensie

18 februari 2008

Twee weken geleden las ik een bijzonder verleidelijke post op Techcrunch, over PMOG, een Passively Multiplayer Online Game, een online game die onder meer gebaseerd is op de websites die je bezoekt. Tim O’reilly vulde die post twee dagen later aan. (O’Reilly blijkt belangen te hebben in het bedrijf dat deze ‘game’ heeft gemaakt. Dat is meteen een mooi bewijs dat boekenuitgevers zich lang niet altijd beperken tot het uitgeven van boeken alleen)

Maar wat is PMOG? Op de website wordt het uitgelegd. Even uit de losse pols vertaald:

PMOG is een spel zonder einde, gebouwd op individuele ‘netwerkgeschiedenis’, dat ons surfen over het web transformeert tot een voortdurend sociaal spel. Met behulp van een toolbar-plugin voor Firefox kunnen spelers bommen verstoppen op websites, oorlog voeren om die sites of andere spelers tot webmissies verleiden. Bestaande websites worden op die manier opslagplaatsen voor items en kapitaal. PMOG doet MMO’s en het WWW versmelten.

PMOG betekent letterlijk: ‘Passively Multiplayer Online Game’. Spelers spelen zonder te spelen; klikken op het web is voortaan goed voor speelgeld en ervaringspunten.

Deze ongewone MMO vermengt je leven online met een andere, verborgen realiteit. Wat mondain was wordt nu opeens een tweede laag van behaalde, fantasierijke prestaties.
Je online gedrag genereert nu opeens spelkarakters en verbonden, veroorzaakt interactie in de spelomgeving en levert je punten op waarmee je je bezittingen kunt uitbreiden. Het internet is niet langer een ‘serie presentaties waar je niet aan mag zitten’, maar een belonende omgeving die je helemaal naar je hand kunt zetten.

Een en ander sprak behoorlijk tot mijn verbeelding en ik meldde mezelf meteen aan voor een uitnodiging (de site is momenteel nog in gesloten bèta). Vanavond kreeg ik die uitnodiging. Ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en heb de add-on voor Firefox geïnstalleerd en de eerste missies even bekeken. Het ziet er allemaal erg mooi uit en het kost je niet al te veel moeite om de werking van het spel te begrijpen. Als je de toolbar eenmaal hebt geïnstalleerd speel je het spel, meer is het niet eigenlijk. Als je even behoefte hebt aan privacy kun je het spel tussendoor pauzeren.

En verdomd als het niet waar is: toen ik even wat websites over ‘augmented reality’ bekeek, belandde ik ook op het lemma in Wikipedia. En daar begon meteen mijn spel. Voor zover je het tenminste een spel kunt noemen. Voor de bezoekers die PMOG niet spelen is er niets te zien, maar ik belandde in de missie van een medespeler. Die missie leidde mij langs vijf websites over AR. Een soort zoekleiding, maar dan wel een variant die mij ‘ervaring’ oplevert, waardoor ik later naar een hoger level zal stijgen. De getoonde websites waren nog interessant ook. In die zin is dit een fantastisch speeltje voor informatiespecialisten en ander schoon volk.

Maar wee! Je kunt ook zomaar op een mijn stappen op een willekeurige website. Dat kost je punten geloof ik. Zo las ik dat iemand een mijn op Boing Boing heeft gepland. Die site lees ik dus alleen nog via de RSS 🙂

Ik vraag me af hoe dit fascinerende concept later weer zal versmelten met het concept van het metaverse. Meer dan ooit besef ik dat alles straks zal versmelten. Games en virtuele werelden met het web zoals we het nu kennen, de realiteit met ‘een matrix‘. Het komt allemaal steeds dichterbij.

Kom maar door met die augmented speeltjes. Ik ben er helemaal klaar voor! Niet omdat ik het kan bevatten allemaal maar omdat het zo spannend is. En spannend = leuk.

@

Het schijnt dat ik later ook uitnodigingen mag wegggeven. Belangstellenden kunnen me mailen. Het gaat maar om 2 invites per week dus het motto is ‘wie het eerst komt….’