Een leven lang lachen om Schreurs en de Kort
20 februari 2008
Je kunt mij met de beste wil van de wereld geen stripfanaat noemen. In mijn jeugd verslond ik alle albums van bekende stripfiguren als Kuifje, Suske en Wiske, Asterix en Obelix en Guust Flater maar veel verder ben ik nooit gekomen.
Toen ik net 18 werd en op kamers ging wonen ontdekte ik echter Hein de Kort. Ik kocht alles wat hij uitbracht. Hein is mijn held en daar is maar één reden voor: niemand heeft me zo vaak doen lachen als hij. Zeker zijn oudere albums (zoals ‘Pardon Lul, u staat op mijn hondje’ en ‘Dat kan iedereen nou wel willen maar ik moet het ook leuk vinden’) grenzen aan het geniale. Het leuke is dat ik die albums nog steeds heb en nog zeer regelmatig uit de kast pak. Juist. Als ik er behoefte aan heb om te lachen. En dat komt nogal eens voor. Vandaag bijvoorbeeld 🙂
Van de humor van Hein moet je houden. Het is gevat hard en smerig ondeugend. Zijn manier van tekenen is bizar slordig maar juist daarom zo goed. Ik krijg er maar geen genoeg van. Toen niet, nu niet, straks niet.
Een geestverwant van de Kort is Eric Schreurs. ‘Tot voor kort briljant’ zou Hein zeggen. Van Schreurs heb ik niet zoveel albums maar ook om hem moet ik veel lachen, zij het minder dan om de Kort. Schreurs is de koning van de wansmakelijke tekening, de keizer van Goor. Ik herinner me nog goed dat er in de bibliotheek een boekje van Theo van Gogh was aangeschaft, dat door hem was geïllustreerd. ‘Recreatie‘ heette het. Het stond binnen een week in het magazijn. Veilig verborgen voor zwakke maagjes c.s. Als je het leest begrijp je wel waarom.
Ik heb ook nog een heuse gedichtenbundel van Schreurs in mijn bezit: ‘vandaag dacht ik bij mezelf…morgen bij m’n zuster‘. Er is geen dichter die ik vaker heb geciteerd dan Schreurs. Dat ik daarmee weinig goede sier maak in literaire kringen doet me alleen maar deugd.
Dit is rioollachen. Een heerlijke variant. Ken het werk van Schreurs en begrijp de rede van Theo van Gogh.
Love it or hate it. I love it.
@
De titel “vandaag dacht ik bij mezelf…morgen bij m’n zuster” werkt intrigerend.
Staan daar gedichten in op het niveau als ze “In de Gloria” wel eens voordroegen?
Boom uit Zweden
Boom uit Zweden,
Met je takken en je bast.
Ja dat is lang geleden.
Nu ben jij mijn boekenkast
Zo ja, dan ga ik maar eens bieden op die bundel 😉
Greetz
Vooruit, twee dan:
De zon komt op
Met stralende gratie
Het uitverkochte strand
Geeft een liggende ovatie
en
Hij heeft aids
ontketende onder al zijn liefjes een heuse rel
maar het ergste vonden zij nog wel
Dat hij voorop in de rij leprozen liep
en vrolijk tegen hen
‘polonaise!’ riep
Ach, wat was hij vereerd
Dat de dokter het ook bij hem had geconstateerd
Dit was pas je ware loyaliteit
Net als al je vrienden
Al je vrienden kwijt
Ik kan ze wel dromen 🙂
Herkenbaar: Via Suske en Wiske naar Kuifje, Asterix, Guust en daarna naar Hein De Kort. Uiteindeljk is Guust toch mijn favoriet gebleken. Schreurs is nooit zo mijn ding geweest. Oh ja Paling & Co was ook ooit even favoriet.
Striptip: Zwartkijken van Frequin.
paling en co! Die was ik helemaal vergeten. En roodbaard en michel vaillant, die las ik ook nog wel.
Zwartkijken heb ik volgens mij ook wel eens gelezen. Als jonge klant in de bieb.
Old Skool 🙂
Paling en Co vond ik altijd een beetje vervelend. Ik prefereerde meer Sjors en Sjimmie.
Later werd ik fan van Heinz, de dikke rode kater met zijn droge humor. Voor spannende verhalen las ik De Blauwbloezen, Lucky Luke en Buck Danny.
Tegenwoordig verzamel ik vooral Casper en Hobbes vanwege de humor (er zijn zelfs een paar Casper en Hobbes-strips die raakvlakken met de bibliotheek hebben).
Damn, Heinz helemaal vergeten. Ge-wel-dig!