Red Room: een community voor schrijvers en hun lezers

Collega Henk stuurde een bericht door van collega Ron, die op zijn beurt verwees naar een artikel in Cicero, in de Volkskrant van 11 januari. Een citaat uit dat artikel:

Een digitale verzamelplek voor schrijvers en hun lezers. Dat is wat de onlangs geopende website Red Room wil worden. Lezers kunnen al op meerdere websites, zoals Librarything of Shelfari, terecht om elkaar te ontmoeten, maar hun geliefde auteurs zullen ze er niet snel tegenkomen. Redroom.com – ondertitel: ‘waar de schrijvers zijn’ – poogt daar verandering in te brengen. Zo’n 150 schrijvers hebben op dit moment een pagina. Daar moeten er de komende maanden honderden bij komen. Khaled Hosseini, Salman Rushdie, Maya Angelou en Amy Tan zijn enkele van de bekendste namen.

Ik heb mezelf zojuist aangemeld bij Red Room en meteen besloten dat ik er geen goed oordeel over kan vellen. Op de site wordt namelijk pijnlijk duidelijk dat ik veel te weinig fictie lees. De meeste auteursnamen komen me nog wel bekend voor, maar daar is dan alles ook wel mee gezegd.

De site wil de conversatie tussen schrijvers en hun lezers op gang brengen. Minder bekende schrijvers zijn ook welkom. Dat is natuurlijk een prima idee, dat helemaal in het huidige tijdsbeeld past. Die ambitie komt echter nog niet bij alle auteurs goed uit de verf. De bijdrage op de pagina van Clive Barker is geknipt van een andere pagina en krijgt daardoor meteen een onpersoonlijke lading. Op de pagina van Khaled Hosseini is het niet anders. Het lijkt erop dat deze schrijvers wel toestemming hebben gegeven voor een vermelding maar nog niet actief meewerken aan de site. Dat maakt de reacties dan wel wat sneu. Van een conversatie is immers geen sprake.

Dan doet Amy Tan het een stuk beter!

Laat ik Red Room maar als een groeibriljant bestempelen en de waardering overlaten aan de mensen die graag romans lezen. Iets zegt me dat dit het ook best eens goed zou kunnen doen in Nederland, met Nederlandse schrijvers. Ideetje?

@