Nooit meer Auschwitz

20 januari 2008

Vorige maand vertelde Jochem een bizar verhaal over een weekendtripje naar Krakau. Zij besloten op zondag om ook een bezoek te brengen aan Auschwitz. Ze belandden in de taxi van een licht beschonken chauffeur wiens Engels zich beperkte tot de songteksten van één album van Led Zeppelin. Hij wierp zich op als gids.

Het bijbehorende vervolgverhaal was hilarisch, de tranen liepen over mijn wangen. Dat kwam vooral door het beeld dat het verhaal opriep. Als je hoort dat iemand zoveel tragiek samenvat met oneliners als ‘Rudolf Hess? Fucking man!’ moet je toch lachen.
De rondleiding was bovendien niet het einddoel van de chauffeur. Hij wilde de vier Hollandse jongens maar wat graag afleveren bij een Pools huis van plezier en stelde alles in het werk om hen te overtuigen van de lichamelijke kwaliteiten van de plaatselijke schoonheden.
Natuurlijk had ons kwartet daar geen oren naar maar om de gids niet te veel teleur te stellen gingen ze toen maar in op zijn voorstel om Caesar te bezoeken, al hadden ze geen flauw idee wie dat dan wel mocht zijn.

Na een half uur rijden kwamen ze aan bij een weiland, ver buiten de stad. De inmiddels lallende chauffeur ging met gras staan wapperen en verdomd: daar kwam Caesar. Het bleek een kameel te zijn. Niet direct een dier dat je tot de inheemse soorten van Polen zou willen rekenen.

Het verhaal had een hoog surrealistisch karakter en was zo lachwekkend dat we het niet meer echt over het bezoek aan Auschwitz gehad hebben. Dat monument verdraagt geen humor.

Toch was ik benieuwd hoe het daar was. Wat de bezoeker te zien krijgt. Of het leed en verdriet je inderdaad nog steeds naar de keel grijpt. Jochem bevestigde dat.

Nu, een paar weken later, stuit ik op de website Auschwitz.nl, waar je een schat aan achtergrondinformatie vindt en je een virtuele tour kunt maken door het Nederlandse paviljoen.

In Firefox werkte die tour niet goed maar in Internet Explorer wel. Het is de moeite waard. Ik ben in ieder geval blij dat ik nu alsnog een indruk krijg en deze keer zonder vrolijke naweeën van een mooi verhaal.

Nooit meer Auschwitz. Een goed initiatief.

@