Aandachtsspanne 2008: een minuut is een eeuwigheid
15 januari 2008
Een bekend verhaal: de aandachtsspanne van mensen wordt steeds korter. Vorige week hoorde ik nog iemand zeggen dat hij veel van de filmpjes op YouTube nog te lang vindt, terwijl de meeste vaak niet langer duren dan drie minuten. Lange liedjes vond hij ook maar niets. Voor hem geen slepende themamuziek en breed uitgesponnen rockopera’s: ‘daar verlies je je concentratie maar van’, stelde hij.
Ik moest even terugdenken aan de herrie van de jaren 80. Ik had lange manen en was bijzonder gecharmeerd van metal en punk maar nog meer van de muziek die elementen uit beide stromingen combineerde: de hardcore.
In 1985 kwam het pretcollectief SOD met een legendarisch album: speak English or die. Helemaal fout natuurlijk, maar wel erg lekker. De grootste gimmick van die band kon worden gevonden in de vele extreem korte nummers: ‘the ballad of Jimi Hendrix‘ duurde welgeteld 5 seconden, een klapper als ‘Hey Gordy’ maar liefst 7. Op zulke hits durfde ik zelfs nog wel een dansje te wagen!
Later werden de stormtroopers nog overvleugeld door obscure grindcore-bands als Sore Throat. Hun album ‘Disgrace to the Corpse of Sid‘ telde maar liefst 101 nummers. Te gek voor woorden!
Ook het minstens zo luidruchtige maar net iets bekendere Napalm Death kon er wat van. Een nummer als ‘You Suffer’ duurt 3 seconden. Toch zou ik dat nummer niet willen afdoen als een grap of parodie. Napalm Death had redelijk sterke teksten, die prima aansloten op mijn puberwoede. De tekst van ‘You Suffer’ is voluit: ‘You Suffer, but why?’. Dat is bijna een haiku! Het zette me nog aan het denken ook als 15-jarige!
ND kon herrie echter ook vertalen naar langere nummers. Hun album ‘from enslavement to obliteration‘ was in die tijd de hardste plaat die ik in huis had. Ik draaide het ook nog regelmatig. Vooral op de momenten dat ik niet zo in mijn nopjes was met de gang van zaken. Toch minstens een keer per week dus. De wereld bestond uit weekgeesten, vond ik toen.
Your pride
Why should your pride be so restricted?
Restricted to a mere fraction of this earth.
This earth from which we have all evolved.
This earth where all of it’s people are downtrodden.
Downtrodden by all those who
stand to prosper from exploitation.
Downtrodden by those whose slime infests your weak minds.
–Your weak minds–
@
SOD? Staat het nu wel of niet in de cd kast thuis? Straks even checken…
Wat betreft die filmpjes, ik betrap me er ook regelmatig op dat ik filmpjes helemaal niet meer bekijk als ze langer dan 2 minuten duren. En dan heb ik het niet over muziekclipjes maar over al die andere filmpjes die her en der op het web verspreid staan, van viral tot reclame uiting tot een powerpoint. Ik start ze nog op maar haak meestal halverwege af.
Het zal wel te maken hebben met het huidige tijdsbeeld. Voor de krant maak ik ook nauwelijks tijd (al heb ik vanaf zaterdag 5x de zaterdag editie van de Volkskrant in de bus tegen een spotprijs), ik check het nieuws vluchtig via teletekst en ga via internet op zoek als ik meer wil weten.
Een goede ontwikkeling vind ik het overigens niet omdat de verdieping op deze manier helemaal verdwijnt. Behalve als het onderwerpen zijn die me echt aan het hart gaan.
Ik zal proberen mijn leven te beteren.
Lange Tool songs zijn pareltjes trouwens 🙂
Hee Daan,
Het is herkenbaar voor velen. Jan kaartte het gisteren ook aan in een commentaar. Het antwoord op de overdosis input is het vermoedelijk.
We vechten als leeuwen 🙂
Tuurlijk heeft Marco Milano en consorten in z’n collectie. Kan bijna niet anders 🙂
En of de stormtroepen daar staat Daan. Zonder die mijlplaat is geen metal- of hardcorecollectie compleet.
En tekstueel… nou ja 😉
Pussywhipped, Pussywhipped
Don’t you know you’re pussywhipped
Pure nostalgie!
By the way, ik zou zo’n dansje van Edwin wel eens willen zien
Lol, ik wissut wel.
Die dansje waren piepkleine milano-moshjes. Vooral tijdens de hit Momo moest je goed opletten om het dansje uberhaupt op te merken.
Better wear armor ^^
sod is trouwens ook de enige band die mij bijna zo ver kreeg om melk te gaan drinken. Vraag me niet waarom.
En niet te vergeten: The Residents 🙂
Die heb ik nou nog nooit geluisterd.
De moeite waard? Dat is toch zo’n collectief dat anoniem wenste te blijven ofzo?
Iets met klepel en klok 🙂
Jawel hoor, ik heb er een gedaan, zo’n mini mosh, cool 🙂 Over aandachtspanne gesproken, zo’n keynote van Steve Jobs kan ook in 60 seconden 🙂 Zie //www.techcrunch.com/2008/01/15/stevenote-in-60-seconds/