Rapport: De innovatiekracht van Openbare Bibliotheken

04 december 2007

Het was Jan Klerk die mij vorige week attendeerde op het Rapport Innovatiekracht Openbare Bibliotheken.

De VOB schrijft:

“In het voorjaar van 2007 voerde Berenschot in opdracht van de VOB een onderzoek uit naar de innovatiekracht binnen de branche. Een werkgroep van bibliotheekdirecteuren en P&O-ers uit de branche stelde aanbevelingen op naar aanleiding van het rapport.
[…]
Opvallend vond het adviesbureau is dat er bij de medewerkers een zeer rooskleurig beeld bestaat over de innovatiekracht, terwijl het management van mening is dat de resultaten sterk achterblijven. Reden genoeg om tot actie over te gaan.”

Wat het bureau opvallend vond vond ik ook zeer opvallend. Bij heel veel medewerkers leeft helemaal geen urgentiegevoel! In hun ogen is het nog lang geen vijf voor twaalf. Ze zitten eigenlijk wel lekker waar ze nu zitten en ervaren de veranderingen van de afgelopen jaren (van Aladin tot Zoek en Boek) als innovatief genoeg.

Leden van het management hebben wel een urgentiegevoel maar missen “binnen de branche een gedeelde set van missie, visie en doelstellingen die kaders stelt voor de plaats van de bibliotheek binnen de maatschappij en de rol die de bibliotheek binnen deze maatschappij zou moeten vervullen.”

Verder:

• Er is sprake van een gebrek aan idee- en innovatiemanagement.
• Er is geen beeld van wensen en behoeften van niet-klanten en de wijze waarop men hier een rol in zou kunnen vervullen.
• Door de beperkte diversiteit binnen het personeelsbestand ontbreekt het aan de voor innovatie noodzakelijke creatieve spanning
• Men is te weinig gericht op samenwerking
• Medezeggenschap als sparringpartner van het management en de directie speelt geen rol van betekenis op het gebied van innovatie, missie en strategie.

Oef. Gelukkig komt Berenschot ook met aanbevelingen, op basis van deze bevindingen. Die kun je zelf lezen in het rapport (PDF).
Ik zou het graag even voor jullie kopiëren naar zbdigitaal maar helaas is het PDF-bestand old skool beveiligd. Je moet dus alles overtikken. En dat is niet alleen niet van deze tijd, ik heb er ook geen tijd voor.

Het mag voor velen geen verrassing zijn maar mij zit het toch wel dwars, dat het urgentiegevoel zo beperkt is. Daar moet echt meer mee gedaan worden want het is schijnveiligheid, oogkleppenwerk, onterechte ontkenning.
Ik wil daar niet mijn gelijk mee halen, ik wil mensen voor grote teleurstellingen op de langere termijn behoeden.

En misschien nog wel belangrijker: ik zou zo graag zien dat bibliotheken blijven bestaan, en niet alleen als boekenmusea… We willen geen bibliopocalyps toch?

Verplicht leesvoer voor alle collegae.

@