Obama vs Bush: een bezoekje aan ‘The Google’
14 november 2007
Het is natuurlijk allemaal lucht, wat presidenten en presidentskandidaten verkopen maar in dit geval vind ik het verschil in benadering toch wel opvallend.
Bush gaat met zijn tijd mee, laten we eerlijk zijn. Hij draait zijn hand niet om voor de kaarten die je kunt bekijken met ‘the Google’.
Barack Obama bezoekt Google ook, maar dat doet dat net een beetje anders.
Listig! Goed voor het netwerk, goed voor de blogs.
Hoeveel stemmen zouden moves als dit opleveren?
@
Toen kwam vanuit het moeras onder de mistige heuvels
Grendel gelopen, God’s woede droeg hij;
de ongure verwoester was van plan van de mensheid
iemand te grijpen in de grote zaal;
hij waadde onder de wolken tot hij de wijn-zaal
–de gouden zaal der mensen– zeer zeker zag,
het was niet de eerste keer
dat hij Hrothgar’s thuis had gezocht;
hij had nooit in zijn levensdagen, ervòòr noch erna,
minder geluk of onderdanen in de zaal gevonden.
Hij kwam toen naar de zaal de reizende strijder,
afgesneden van vrolijkheid; de deur opende spoedig,
stevig, door vuur gesmeden, toen hij hem met zijn handen beroerde
kwaad in het zin hebbend, trok hij open, nu hij woedend was,
de mond van de zaal; direct daarna
op de betegelde vloer; schreed het monster,
en ging woedend vooruit; uit zijn ogen kwam,
als een vlam, een verstoord licht;
Hij zag in de zaal vele strijders,
een slapend gezelschap van bloedverwanten samen bij elkaar.
een aanzienlijk leger van strijders. Toen lachte zijn hart:
Hij was van plan om, vòòr de dag aanbrak,
het wrede beest, om bij elk van hen
het lichaam van het leven te beroven, nu overkwam hem
de hoop op een groot feest. Het was niet meer zijn lot
dat hij meer van de mensheid
zo krijgen na die nacht; de machtige man aanschouwde,
de bloedverwant van Hygelac, hoe de wrede doder
door middel van een plotse aanval wenste voort te gaan.
Het monster was hiermee niet van plan te wachten,
maar hij greep snel, bij de eerste gelegenheid,
een slapende strijder, reet hem ongebreideld uiteen,
beet door de gewrichten, dronk bloed uit de bloedvaten,
slokte grote stukken op; al snel had hij
de on-levende helemaal verslonden,
handen en voeten; hij trad nader,
en pakte met zijn handen een dappere
strijder uit zijn rust, rijkte naar hem
de vijand met zijn handpalm; snel bevatte hij [3]
de boosaardige gedachten en greep de arm stevig vast.
Meteen merkte hij, de schaapherder der gruweldaden,
dat hij niet ontmoet had in Midden-Aarde,
in het wijde gebied van de wereld, in een andere man
een sterkere hand-greep;
……….
Toen merkte hij, die eerder vele,
ellende in zijn geest, op de mensheid
wreedheden had gepleegd –hij, die vocht met God–
dat zijn lichaam hem niet wilde gehoorzamen,
maar hij werd door de stoutmoedige bloedverwant van Hygelac
aan de hand gehouden; elk werd door de ander;
verfoeid zolang hij nog leefde; lichaamspijn voelde hij,
de ontzagwekkende boeman; op zijn schouder werd
een grote wond zichtbaar, zenuwen sprongen,
spieren barstten; Beowulf werd
oorlogs-lof gegeven;
Een bijzondere reactie, anoniem.
Ik laat ‘m nog wel
even rustig bezinken, zo op de vroege morgen!