Verliefd op een organisatie

Als er zoiets bestaat als verliefdheid op een organisatie, ben ik gisteren verliefd geworden op DOK Delft.

Het gaat me niet eens om het buitengewoon fraaie en verrassende gebouw. Dat is ‘gewoon’ goed doordachte en gewaagde architectuur. Fel, fris en brutaal. En open. Ongeneerd open. Heerlijk.

Het gaat me ook niet eens om het superieure meubilair. Dat zijn gewoon krankzinnige stoelen, opvallende kasten, robuuste tafels en uitnodigende balies.

Ik doel ook niet speciaal op de hippe hardware waarover DOK beschikt. Dat zijn gewoon moddervette Mac’s, puike Playstations en noeste Nintendo’s.

Neen, het gaat me om het geheel, het idee erachter, het gevoel dat ermee gepaard gaat. DOK ademt bevlogendheid en geeft lef gestalte. DOK doet.

Dáár doel ik op.

Maar DOK doet niet alleen, ze doen ook nog eens heel veel. Ze bouwden in een jaar tijd zelf een catalogus, die goed functioneert, ze integreerden een multimediale zone in een muziekafdeling, maar integreerden ook een gamezone in een jeugdafdeling en losten het probleem rondom internetregulering op door internet op die afdeling gratis te maken.

Collega Henk stuurde hier vanochtend een mail rond waarin hij onder meer schreef:

“Het bezoek aan DOK Delft gisteren was erg inspirerend. Prachtig gebouw, vriendelijke mensen met passie voor het werk en vol ondernemingszin.

Ook voor cultuur en ontmoeting was het bezoek nuttig. DOK organiseert van alles om klanten aan zich te binden. Enkele voorbeelden:

– bij de ingang krijgen bezoekers met een bluetooth telefoon een sms. Als ze dat beantwoorden kunnen ze iets winnen, en zo beschikt de bibliotheek meteen over een hoop mobiele telefoonnummers

– via het digitale tankstation Tank U (nog in testfase) kunnen klanten info op hun gsm ontvangen. Aankondigingen van activiteiten, aanwinsten, filmpjes met de eerste minuten van een lezing etc.

– DOK heeft zelf een catalogus- en uitleensysteem geschreven. Bij het omruilen van de lenerskaarten moesten klanten hun e-mailadres opgeven en aangeven of ze per e-mail willen worden geïnformeerd (reserveringen, aanwinsten, aankondigingen, digitale nieuwsbrief)

– cd’s die in de bibliotheek worden uitgeleend kunnen via DOK worden gekocht. DOK koopt de cd en de lener krijgt een mailtje als de cd is gearriveerd.

– DOK-medewerkers met passie voor koken publiceren recepten. Leden kunnen de ingrediënten met korting kopen bij de C1000, waar binnenkort een speciale DOK-koelkast komt te staan. In de koelkast staat alles wat je nodig hebt om het gerecht te maken.

– met TU Delft wordt een bibliotheekgame ontwikkeld.

Verder o.a: doe-het-zelf balies voor uitleen en inname. CD’s en DVD’s worden bij de balies ingenomen. Grote klantenservicebalie en een klein punt voor mobiel inlichtingenwerk op de begane grond en een Makkelijk Lezen Plein.”

Ik wil hier zelf benadrukken dat ik vooral viel voor de manier van werken bij DOK. De kantoren zijn net zo open als de publieksruimten. De versie koffie staat klaar en binnen een paar stappen zit je in een een glazen vergaderruimte. Het team wordt versterkt met jonge honden als Robin Slierendregt, die net zo enthousiast ontwerpt als hij praat. Subsidiegoeroe Geert is ook nog eens goed in industrieel design en verantwoordelijk voor de stoere bewegwijzering. En wat grappig is: je ziet die gasten ook de hele tijd rondlopen in het gebouw en overal met mensen praten, of zelf met dozen lopen sjouwen, of even een klant op weg helpen. Mobiel inlichtingenwerk wordt daar niet besproken, het is iets vanzelfsprekends.

Maar zoals Henk op zijn blog ook al opmerkt: je moet er natuurlijk wel voor waken dat je een en ander niet te veel gaat idealiseren. Dat is ook zo. Deze mensen werken keihard. Misschien wel dubbele uren. Dat doen ze niet omdat ze er zo veel poen voor krijgen, dat doen ze omdat er dingen tot stand komen en omdat er constant nieuwe uitdagingen liggen waarin ze geloven.

Dat gaat natuurlijk ook ten koste van bepaalde zaken…maar ik heb er heel veel respect voor.

Laat ik ook nog even zeggen dat ik hiermee niet verkapt solliciteer naar een baan bij DOK. Dat is niet de intentie van deze lofzang.
Ik hoop dat dit veel te korte verslag vooral duidelijk maakt dat andere bibliotheken iets kunnen leren van de collega’s in Delft, namelijk dat creativiteit inderdaad de moed vereist om zekerheden los te laten, precies zoals Fromm dat zei, maar dat die moed wel degelijk kan leiden tot prachtige resultaten. Als je er maar in gelooft.

Zie ook de foto’s van Henk, Els en ondergetekende (eerste van twee setjes).
Bovenstaande foto is ook gemaakt door Henk.

@