Internetverslaving bestaat niet

21 augustus 2007

Ik ken best veel mensen die niet goed begrijpen dat je met gemak een hele dag achter een pc kunt doorbrengen. Vorige week noemde iemand me zelfs ‘internetverslaafd’ omdat ik ook in mijn vrije tijd nog zo vaak bezig ben met werkgerelateerde zaken, met bloggen en rss, met digitale muziek en films, met nieuwe software en last but not least: met sociale netwerken.

Dat klopt natuurlijk ook wel. Ik besef dat ik behoor tot de groep extreme gebruikers, die dagelijks meer dan vier uur online zijn. Toch heb ik niet het gevoel dat ik verslaafd ben. Ik zie het eerder als rode draad dan als iets dwangmatigs en door de aard van mijn werk en mijn persoonlijke interesses zijn de verschillende elementen van computergebruik sterk met elkaar verstrengeld geraakt.
Als ik de deur achter me dichttrek kan ik de pc goed uit mijn denken verbannen maar als ik thuis ben staat ‘ie altijd aan. Altijd. En dat al een jaar of tien. En waar ik vanaf het begin al een extreme gebruiker was is dat gebruik alleen nog maar toegenomen, ten koste van televisie, gaming en lezen.

Ik erken dat ik een zware gebruiker ben. Als ik genoeg geld zou hebben gehad zou ik liever op vakantie zijn gegaan. Als ik een vaste relatie had gehad had ik misschien de tuin eens een beurt gegeven. Als de zon had geschenen was ik misschien wel een keer gaan zwemmen. Nu die dingen niet aan de orde zijn kom ik uit bed, zet een bakje koffie en kruip ik achter de pc. Soit.

En vanwaar deze inleiding? Vanwege dit onderzoek van Dr. Pinhas Dannon, psychiater aan de medische faculteit van de universiteit van Tel Aviv. Dannon stelt dat internetverslaving gelijk zou moeten worden gesteld met afwijkend gedrag als gok- en sexverslaving en kleptomanie, omdat het onder meer tot zware depressies kan leiden. De gelijkstelling maakt een betere diagnose en behandeling van het probleem mogelijk.

Vaughan Bell van Mind Hacks reageert op de bevindingen van Dannon:

“Internet addiction’ doesn’t exist. It can’t, because it’s a logical impossibility, a category error, and there’s no good evidence that heavy internet use, in itself, is a risk to mental health.”

Bell legt uit dat mensen niet verslaafd kunnen zijn aan een medium als Internet omdat het gaat om de activiteiten online, niet om het online zijn an sich. Hij komt met interessante stellingen. Zie ook Bell’s eigen onderzoek (PDF) Online Information, Extreme Communities and Internet Therapy: Is the Internet Good for Our Mental Health?

“Although initial work suggested that time spent online was correlated with a small but significant increase in loneliness and depression […] a follow-up to the original Kraut et al. study found the negative effects were no longer present and that, in contrast, internet use was generally associated with positive effects on communication, social involvement, and well-being (Kraut et al., 2002). A key finding from this latter study was that extroverts generally showed a positive relationship between internet use and social well-being measures, whereas introverts showed the reverse – reporting an increase in isolation and loneliness. It is still not clear why this might be the case, although it has been suggested that the internet might provide tools to ‘amplify’ predispositions (Joinson, 2003), so that extraverts can meet more people and socialise, while introverts can keep them at a distance.”

Ik ben zeer extravert 🙂

@