Bibliotheek 2.0 op Ning: 300 leden

29 augustus 2007

Het wordt misschien een beetje saai en voorspelbaar om iedere keer weer de tussenstand te vermelden m.b.t. het netwerk ‘bibliotheek 2.0’ op Ning maar ik kan het simpelweg niet laten. Ik blijf het bijzonder vinden dat zoveel mensen uit de bibliotheek- en informatiewereld zich hebben aangemeld. Vandaag mochten we belangstellende 300 begroeten: Geertje Wiersma. Welkom Geertje! (en op het moment dat ik even doorklik naar haar profiel zie ik dat zojuist persoon 301 lid is geworden).

Het netwerk zelf is hier al vaak genoeg aan de orde geweest maar het valt me op dat de leden ook actiever worden. Een nieuw lid als Wim Keizer is gelouterd in het vak en stelt zich terecht kritisch op maar slaagt er als geen ander in om reacties uit te lokken. Daar houd ik van. Dat maakt een gemeenschap levendig.

Ik neem opmerkingen altijd serieus, ook als die betrekking hebben op het hoge tempo van reacties, het aandragen van nieuwe informatie en het kunnen verwerken daarvan. Na twee jaar heb ik inmiddels mijn eigen plan getrokken, maar toch: je moet op je hoede zijn dat je niet overdrijft. Aan de andere kant moet je kritiek ook naast je neer kunnen leggen. Iedereen kan immers zelf bepalen wat hij of zij wil lezen. Als je naast je werk ook nog veel andere activiteiten hebt moet je keuzes maken. Daar doe je niks aan. Dat je dan niet alles kunt bijhouden moet je dan ook accepteren.

Al klikkend ontdek je van alles binnen de profielen die mensen aanmaken. Natuurlijk mag iemand zich ook beperken tot een naam en een niet-geplaatste foto….maar als iemand wel de moeite neemt om extra informatie toe te voegen kan dat erg leerzaam zijn.
Zo stuitte ik bijvoorbeeld op dit mooie blog. Die had ik tot nu toe over het hoofd gezien.

En zo zien we allemaal dingen over het hoofd. De wereld van informatie draait niet alleen door: hij tolt als een bezetene.

De een aanvaardt dat mokkend, de ander lachend. En een derde verzet zich. Allemaal prima. We vechten als leeuwen tenslotte.

En dat is het mooie. De wil is er, maar iedereen doet het op z’n eigen manier.
En geloof het of niet, ik ga zo ook ff chillen. Uit het werk een paar sappies getikt op het terras, en zometeen even strekken voor Carlito’s Way. Al Pacino mag ik altijd graag zien.

Zoemend naar de werkdag van morgen. Vergaderen maar weer eens. Deze keer zie ik er echter eens niet tegenop, al is het maar omdat Jan ook van de partij is. Weer eens wat anders 🙂

@

300!