Informatiebemiddeling 2007: de parallellen tussen bibliotheken en kranten
23 juni 2007
We the Media van Gilmor, Free Culture van Lessig, Smart Mobs van Rheingold en The Wealth of Networks van Benkler. Vier boeken die in de afgelopen twee jaar veel indruk op me hebben gemaakt. Vier boeken ook die mij hebben doen inzien dat de veranderingen op het gebied van mediaconsumptie veel meer impact zullen hebben op het werkveld van de informatiebemiddeling dan ons lief is. Boeken als The Long Tail van Anderson en Everything is Miscellaneous van Weinberger bevestigen dat alleen maar.
Het zou handig zijn als ik de inhoud van al die boeken uit mijn hoofd zou kennen. Dat zou discussies behoorlijk vergemakkelijken. Maar de thematiek is te veelomvattend, de ideeën te complex. Alleen al om die reden zou ik de genoemde titels graag in mijn bezit hebben. Als naslagwerken. Dan kom je nog eens verder dan het verwijzen naar flarden inhoud…
Maar met flarden kom je ook al een heel eind. Zo ben ik er van overtuigd geraakt dat we zijn beland in het beginstadium van een niet-omkeerbare informatierevolutie. En dan echt nog maar het begin, die de oude informatie-instituten nu al doet schudden op de grondvesten. Bibliotheken. De muziekindustrie. De filmindustrie. De journalistiek.
Er zijn veel parallellen te trekken tussen al die instituten. We worden geconfronteerd met verschillende veranderingen die dezelfde gevolgen hebben. En we reageren allemaal op vergelijkbare wijze op die veranderingen. Daarom informeer ik mezelf graag over de ontwikkelingen elders. Ik mag altijd graag de discussies volgen op de Nieuwe Reporter en ben altijd geïnteresseerd in transformatie, het voorbijgaan van ontkenning en het ontstaan van nieuwe denkbeelden.
Vanmiddag las ik in de Volkskrant een boeiend artikel van hoofdredacteur Pieter Broertjes. Het bleek een ingekorte versie van een artikel dat Broertjes 11 juni online publiceerde: Tussen aanpassing en kritiek. (PDF)
Het artikel begint met een citaat uit De Tijgerkat van Lampedusa: “Alles moet veranderen, opdat alles hetzelfde blijft.”
En Broertjes opent zijn artikel:
“In deze openbare les wil ik een aantal urgente kwesties bespreken die anno 2007 spelen in de wereld van de geschreven pers. Niet vanuit de theorie, maar vanuit de dagelijkse praktijk, als insider. Serieuze kranten die willen vernieuwen moeten haast maken anders komen ze tussen de raderen. De marges zijn smal, de bedreigingen groot, de kansen talrijk. Een pleidooi voor out of the box denken én doen: op volle zee, windkracht tien, moeten we de zeilen verwisselen.”
Kranten vergaren informatie om te distribueren. Dat doen bibliotheken ook. Op een andere manier natuurlijk, maar toch: de parallellen zijn makkelijk te herkennen.
Het is altijd goed om over de muren van de eigen organisatie te kijken. En over de muren van de eigen branche. Bij deze. Het artikel van Broertjes getuigt van een open visie en is de moeite van het lezen zonder meer waard.
En ter aanvulling: de Volkskrant heeft inmiddels ook een eigen Universe bij Netvibes. Net als 3voor12 van de VPRO, zo las ik gisteren op Headmusic. Goeie move!
En categorie opmerkelijk: Lawrence Lessig maakt ook een move; hij gaat zich richten op corruptie. Interessant!
@