Privacy online: een complexe kwestie

27 juni 2006

Veel mensen maken zich niet zoveel zorgen als het gaat om privacy op het internet omdat ze naar eigen zeggen ook niet veel te verbergen hebben. Daar kun je weinig tegenin brengen maar vaak is het wel zo dat mensen helemaal niet beseffen hoe ver de inbreuk op privacy daadwerkelijk gaat of zou kunnen gaan.
Nu is dat eigenlijk ook niet gek: er komen zo ontzettend veel berichten over die materie voorbij dat het lastig is om daar de exacte waarheid uit te filteren. Ik vond wat dat betreft het boek Chatter van Patrick Keefe verhelderend, maar ook na het lezen van dat boek blijft het onderwerp moeilijk te bevatten.

Ik schreef vorige week nog enthousiast over Library Thing en dat ben ik nog steeds, maar een post op Moqub zette me toch weer even aan het denken over het persoonlijk getinte spoor dat je achterlaat bij je zwerftochten langs allerlei online diensten. Je logt in met fictieve namen en wisselende wachtwoorden maar vaak zijn die toch te herleiden tot een beperkt aantal IP-adressen. Bij Bits of Freedom (nl) kun je weliswaar lezen dat Internet Service Providers de adresgegevens slechts in beperkte mate hoeven af te staan, maar toch…

Als je gaat zoeken op het web kom je erg veel informatie tegen over privacy en internet. Een informatief artikel bij planet, de uitgebreide archieven van de Electronic Frontier Foundation, maar ook dit interessante artikel van Johan Zwiekhorst, over het privacy-beleid van Google.

Nu sla ik disclaimers van online organisaties normaliter standaard over maar Zwiekhorst heeft gelijk als hij stelt dat de verklaring van Google heel interessant is. De bijbehorende FAQ ook. Daar staan merkwaardige dingen in! Lees en huiver.

En zo stuit je dus ook op complete google-protestpagina’s, zoals de startpaginadochter. Daar kun je een hele dag aan wijden. Interessanter vind ik dan de grappenmakers van Google-Watch, die de vrees voor Google bijzonder ver doorvoeren. Dat zijn bijna complottheorieën. Daar houd ik altijd wel van. De link heeft betrekking op het feit dat Google alles opslaat, ook de verwijderde mails in Gmail. Een collega van automatisering wees me daar laatst ook al op. Had ‘ie gehoord bij een cursus over netwerkbeveiliging. Diezelfde collega attendeerde me laatst ook op het e-mailbeleid dat bij veel Amerikaanse bedrijven wordt gevoerd. Die zijn werkelijk eng. Je kunt hier een zip-bestandje vinden met een paar voorbeelden van zulke ‘policies’. Dan hebben wij het zo slecht nog helemaal niet.

En tenslotte lees je op marketingfacts dan nog even dat een bedrijf als Ilse ook gewoon bezig is je postcode te achterhalen op basis van je ip-adres. Helemaal lukken doet dat niet, maar toch…

Al met al is het inderdaad een uitgebreid en complex onderwerp en ik kan me goed voorstellen dat mensen niet de tijd hebben om zich daarin te verdiepen. Maar vrijheid is een groot goed en verdient het niet om onder de voet te worden gelopen. Een beetje waakzaamheid kan dus echt geen kwaad.

@