clear

zoeken

search

Veranderend publiek deel VIII: de taal, kunst en sport van de straat

02 mei 2006

Allereerst wil ik nog even terugkomen op het boek waarover ik een week geleden schreef: ‘De toekomst van het nieuws’. Ik heb dat boek inmiddels gelezen en vond het leerzaam. Ik kan het iedereen die geïnteresseerd is in de wijze waarop jongeren informatie consumeren, aanbevelen.

Het gaat in feite om een onderzoek naar jongeren als doelgroep van het NOS journaal maar het beeld over jongeren anno 2006 dat uit het boek naar voren komt is m.i. ook relevant voor bibliotheken want ik stel me zo voor dat de bibliotheek voor veel jongeren ongeveer dezelfde status heeft als het NOS journaal. En die status is helemaal niet verkeerd: betrouwbaar maar saai. Nuttig als het zo uitkomt, maar doorgaans weggeconcurreerd door internet. Het boek biedt een inkijkje in het informatiegedrag van de nieuwe generatie: waarom zij meestal informatie scannen in plaats van goed lezen, een onderscheid maken tussen ‘snacknieuws’ en ‘slow nieuws’, enz. Het interessantste aan het boek is dat je leert waarom het niet erg is. Het zijn andere tijden, met een sterk veranderd medialandschap en informatieaanbod. Dat heeft een grote weerslag op de gebruikers.

Ondertussen oefenen ook trends constante invloed uit. De beleving van kunst is nu ook weer anders. Gisteren bladerde ik door het mooie boekje ‘Skateboarder’s Kunst: van beton naar het doek‘. Leuk om te zien hoe kunst van de straat is geëvolueerd. Het boek staat boordevol links naar uberhippe sites, zoals die van het duo Visual Rockstars: Chimp 243 en Teddy Troops.

Fraai hoor! Ik heb altijd al een zwak gehad voor graffiti-kunst. In tegenstelling tot de jaren ’80 kun je dat nu ook veilig online doen….Tof dat het nog zo leeft!

Doet me ook denken aan een artikel dat ik twee weken terug las in de krant, over een man die al jarenlang Amsterdam voorziet van leuzen die sterk intrigeren: laser 3.14. Hij is goed vertegenwoordigd op Flickr. Dat 3.14 staat voor het getal PI en dat is weer de afkorting van Public Image. Heerlijk origineel deze straatfilosoof/dichter in ieder geval!

Tenslotte nog een trend waar ik nog niet van had gehoord, maar waar ik kinderen wel mee bezig zag: Parkour of Free Running. Een tijdje terug zag ik kinderen hier rond de bibliotheek rare capriolen uithalen op en rond de rand van een hoge trap, tegen een muur, enz. Het lijkt wel skateboarden maar dan zonder skateboard. Ik stond er niet zo bij stil maar het blijkt gewoon een hele rage te zijn, overgewaaid uit de banlieus (buitenwijken) van Parijs. Op de site van Parkour Nederland kun je artikelen lezen over de oorsprong en technieken.
Achteraf besef ik dat ik ook wel eens filmpjes voorbij heb zien schieten in de mailbox. Ik vond ze wonderbaarlijk maar besefte niet dat het Parkour was. Genoeg video’s op youtube in ieder geval!

We zijn weer een beetje bij. Voor je het weet worden er vragen over gesteld, tenslotte.

@

4 Reacties

  1. ed schreef:

    Ik irriteer me dood aan die kutlaser.

    toy in de graffitiscene

    idem in de kunstscene

    en helemaal al in de levensscene

  2. Overal een beetje tussenin begrijp ik. Maar we zijn in Zeeland niet zoveel gewend wat dat betreft he 🙂

  3. Anoniem schreef:

    Ja die Laser 3.14 met zijn quasi-diepzinnige tekstjes vol kijk-mij-eens-moelleke-woorden-gebruiken is hoogst vervelend.

Reageer