Glasshole

01 mei 2014

Eind december 2013 keek Mat Honan van het tijdschrift Wired terug op 9 maanden experimenteren met Google Glass, in het fascinerende artikel I, Glasshole: My Year With Google Glass . Het artikel is vooral fascinerend omdat Honan meer aandacht besteedt aan het sociale aspect van de computerbril van Google dan aan de techniek of de toekomstperspectieven ervan. Dat sociale aspect zat de auteur namelijk dwars. Dat hij zijn vrouw moest overtuigen van de noodzaak deze gadget uitgebreid te testen voor zijn werk als technologiejournalist vond hij logisch, maar dat zijn eigen collega’s hem omschreven als klootzak, vond hij gekker:

My co-workers at Wired, where we’re bravely facing the future, find it weird. People stop by and cyber-bully me at my standing treadmill desk. Do you know what it takes to get a professional nerd to call you a nerd? I do. (Hint: It’s Glass.)

Dat Honan in de titel van zijn bijdrage met een knipoog refereert aan Ik, Robot van Asimov is grappig. Het gebruik van het woord Glasshole is grappig én spitsvondig. Met dat ene woord vat de schrijver bijna de gehele strekking van het artikel samen. Mensen vinden je a-sociaal, als je een Google bril draagt, en sluiten je daarom buiten.

Maar Honan heeft het woord niet bedacht. Technologiesite TechCrunch gebruikte het woord al 11 maanden eerder en verwees daarbij naar de bron: een tweet van @StartupLJackson, die zijn afkeer in oktober 2012 uitdrukte met de woorden “Glasshole – That know-it-all guy you’ve always hated, only now he’s got 4G and Google+ connected to his face. Thanks Google.”

De website Urbandictionary.com bombardeerde Glasshole tot woord van de dag in februari 2013. Twee maanden later dook het woord op bij NRC en de NOS kopte recent nog: “Google: wees geen ‘Glasshole’” Het woord is geaccepteerd. Je zou daar ook uit kunnen opmaken dat het speeltje van Google nog een lange weg heeft te gaan.