Klassiekers deel 186: Hugo the Hippo

Wat nu weer? Wel: vandaag, zonder enige aanleiding, flitste opeens de filmtitel ‘Hugo de Hippo’ door mijn hoofd. De enige herinneringen die ik bij die film heb is dat het gaat om een tekenfilm die ik zag toen ik in de tweede of derde klas van de lagere school zat. Inhoudelijk weet ik alleen nog dat de film over nijlpaarden ging en dat ik er door ontroerd was. Later heb ik nog eens opgezocht waar dat ‘hippo’ op sloeg. Dat snapte ik toen nog niet.

Zojuist keek ik of er op internet iets te vinden was over deze vage herinnering en jawel hoor: Wikipedia wijdt er een compleet lemma aan en op YouTube is de film integraal te bekijken. De fragmenten die ik bekeek riepen jammer genoeg geen nieuwe herinneringen op. Ik weet nu alleen dat het van oorsprong een Hongaarse productie was, die pas in 1976 in de Verenigde Staten werd uitgebracht. Ik zal ‘m gezien hebben in 1978 of 1979.

Wat ik zo gek vind is dat deze film bijna helemaal is weggezakt maar een film als Grease niet. Dat was de eerste film die ik in een bioscoop zag. Zou dat komen omdat Danny en Sandy zo vaak herhaald zijn, of omdat de soundtrack zo’n hit was? Ik heb werkelijk geen idee.

Ik denk nu opeens ook weer aan een film die ik ooit op 16mm zag bij een klasgenootje thuis: The Blind Boxer. Daarvan weet ik alleen nog dat we ‘m keken tijdens een verjaardagspartijtje en dat we de moves maanden later nog probeerden te imiteren op het schoolplein. Het was het tijdperk van voor de videorecorder. Dat tijdperk begon dan weer toen ik een jaar of 12 was, met klassiekers als Evil Dead en Driller Killer.

Ik dwaal af. Ik had het over de herinneringen die ik me niet goed meer kan herinneren. Die hebben iets intrigerends, omdat ik ze niet bij de balletjes kan grijpen. Ik voel me nu gewoon een beetje Proust. Een Madeleine, iemand?

@