Knikkebollen
27 februari 2012
Soms kun je een gevoel niet goed plaatsen, laat staan duiden. Ik ervaar dat momenteel met het gevoel dat de bibliotheeksector in Nederland stiller is dan ooit tevoren.
Bewijzen kan ik niets, maar het lijkt net alsof we met z’n allen de adem aan het inhouden zijn. Ik wil daarmee niet zeggen dat er niet hard gewerkt wordt, of dat ik nooit iets lees over bibliotheken (integendeel, zou ik bijna willen zeggen), maar het voelt anders dan voorheen.
Wat is dit nu? Een vernieuwingstekort? Een impasse? Uitten collegae zich in het verleden vaker? Ik heb werkelijk geen idee.
Jij wel?
@
Alweer een reorganisatie, de zoveelste bezuiniging, weinig rendement opleverende discussies op vele fora, ideeën die niet gehoord worden of te weinig trekkers daarvoor, bedreiging en angst voor toekomst, toename van werkdruk.
Menige bibliotheekwerker is "moe gestreden". Ik denk dat dit enkele oorzaken zijn van de stilte in bibliotheeksector.
Ik denk dat A Mewiss inderdaad wel alles benoemt wat m.i. een rol speelt of kan spelen.
Jammer hoor!
Ik sprak een tijdje terug, op zoek naar een boek, in Bibliotheek Rotterdam even een vroegere bibliotheekcollega (zelf ben ik weg uit de bibliotheekwereld). Ze zou door reorganisatie een andere functie krijgen, kon daarvoor alleen een voorkeur aangeven en moest verder maar afwachten. Ik zei als lezer iets over het verregaande saneren, waardoor de kasten nu half leeg zijn. 'Dit is toch geen bibliotheek meer,' zei ze.
Dit is zomaar een impressie hoor.
Hoi @2120f4698f89a03974636dc5aef0631b , @b95fe48b3e136b71590b0dfbbc2ca4e5 en @66ab1450018237461cdf22e347a0612d Dank voor jullie reacties. Die bevestigen helaas wel een beetje wat ik vermoed. Maar ik vind het zo maf dat het dan zo massaal is, die gelatenheid. Er zijn bijna 10.000 medewerkers. Zijn die werkelijk allemaal moegestreden? Is de invloed van de nieuwe zakelijkheid nog veel erger dan we vreesden? Laten we alle digitale kansen echt over aan alles wat commercieel is? Zijn al die mooie biebharten echt allemaal bevroren door de bezuinigingskoude? Het zal zo zijn, maar ik vind het echt niet makkelijk om te aanvaarden. Een complete sector, verdomme!
Moegestreden? Ik heb geloof ik weinig strijd gezien…veel meer mensen die zich opstellen als slachtoffer..hoeveel bibliotheekmedewerkers kunnen we noemen die zelf de regie hebben genomen, het heft in eigen handen hebben genomen, op zoek zijn gegaan naar nieuwe kansen en mogelijkheden? Het is 'ons' allemaal overkomen…..'we' hebben niks aan zien komen….zo oneerlijk dat we onze gegarandeerde baan tot het pensioen, waar we toch zeker recht op hebben, wellicht niet kunnen houden….
Ha @57bc789dd5b6f839453832e8fd7c8d78 daar snijd je ook een belangrijk punt aan. Voor zover ik het zelf kan overzien zijn er ook genoeg mensen die in de loop van pak 'm beet 25 jaar van alles hebben geprobeerd maar het pas zijn gaan opgeven bij de grote digitale omslag. Maar ik ken er ook genoeg die van oudsher altijd, uhm, gewoon het biebding hebben gedaan, zonder bezig te willen zijn met alle randverschijnselen. Barricaden en al dat fraais zijn tegenwoordig sowieso al voornamelijk virtuele aangelegenheden, maar onze sector heeft nooit veel aansporing nodig gehad om in dat aspect van de digitalisering wél mee te gaan.
Er staan mooie dingen te gebeuren met de nieuwe bibliotheekwet. Nu nog even radiostilte, maar later meer.
@Aad: ik weet van die wet en de implicaties heel weinig, maar je maakt me nu wel nieuwsgierig. Hoop dat later snel komt dan maar 🙂
Natuurlijk zijn ze er ook..de collega's die niet van opgeven willen weten en heilig geloven en een geweldige passie voor het vak hebben maar…eerlijk is eerlijk de grootste vernieuwers werken niet in onze branche, en aan wie ligt dat? Het management geeft niet het juiste ondernemende voorbeeld, jaar in jaar uit namen we trouwe ploeteraars aan en nu klagen we dat er zo weinig leven en pit in de branche zit…nee het zijn niet de bezuinigingen of reorganisaties..het is de mentaliteit van directie tot werkvloer, de hierarchische structuur en het gebrek aan lef
@57bc789dd5b6f839453832e8fd7c8d78 Eens!
Ik denk dat de strijd zich in ieder geval voor openbare bibliotheken op het lokale vlak manifesteert. Daar heeft het nu ook de meeste zin, want daar komt je geld vandaan. Ik ben zelf door omstandigheden een paar weken uit roulatie, maar zie met groot plezier dat onze bieb regelmatig met positief nieuws de krant haalt. Soms met eigen nieuws, nieuwe inititiatieven. Soms ook in een bericht dat het college van een van onze gemeenten de bibliotheek op het lijstje van eigen prioriteiten heeft gezet, en dus niet of nauwelijks op bezuinigd zal worden. Ook dat is strijd die zich dan nu uitbetaald. Op het landelijk vlak is er inderdaad al veel gezegd en om Bram Rietveld te citeren in de nieuwsbrief van Wim Keizer: het lijkt meer een oorlog van ego's dan van concepten.
@ff51f9d239b4638a7e52e38e99869b94 lokaal gebeuren er inderdaad ook genoeg mooie dingen al ben ik er lang niet van overtuigd dat dat alleen genoeg zal zijn. Ik zie het meeste toekomst in regionale en lokale zaken, omdat je daar het beste contact kunt leggen met de gemeenschap, maar ik vind ook dat de vruchten daarvan veel meer zouden moeten doorsijpelen naar het landelijke imago. Dat blijkt vaak toch een stap te ver. Op digitaal vlak vind ik lokaal en regionaal ook nog tegenvallen. Overzie het gros natuurlijk niet, maar als het goed is zou ook dat meer moeten doorsijpelen naar nationaal.
Waarmee ik overigens niets wil afdoen aan de goede dingen die gebeuren.
Ik hoop dat de omstandigheden die je uit de roulatie haalden niet te ernstig zijn. Sterkte in ieder geval!
Het is een beetje stil op de diverse gremia, dat was me ook al opgevallen. Maar ik heb niet echt de indruk dat "we" moegestreden zijn. Een tijdje geleden had ik die indruk wel, maar ik heb juist het idee dat een aantal mensen op dit moment te druk bezig zijn met allerlei nieuwe dingen en simpelweg geen tijd (en/of energie) meer hebben om veel te twitteren of te bloggen.
En dan niet persé druk met allerlei fijne, innovatieve, sexy dingen maar druk met het hoofd boven water houden of met eindelijk eens al die (niet meer zo) nieuwe dingen oppakken en in gang zetten.
Maar het kan natuurlijk ook dat ik teveel van mezelf en mijn eigen situatie uitga 😉
Ha Jeanine, aan die gedachte heb ik op mijn beurt ook geruime tijd vastgehouden en als ik zo links en rechts van gedachten wissel met mensen hoor ik vaak wel dat er van alles speelt, maar ik doel in dezen niet specifiek op sociale media, eerder op het al heel lang uitblijven van echt opmerkelijk nieuws, echte ophef, polemieken, kruitdampen en wat dies meer zij. Het voelt op de een of andere manier vlakker en matter dan voorheen. Dat overleven de prioriteit heeft vind ik heel begrijpelijk maar ik zou dan toch denken dat je in het tijdperk van de korte aandachtsspanne vooral kans maakt door in beeld te blijven, constant voer voor discussie te zijn, en wat dies meer zij. En door gewoon prachtige dingen te doen. Dat hoeft niet per se digitaal of sexy en nogmaals: er gebeuren ook genoeg mooie en noodzakelijke dingen, maar m'n gevoel verdwijnt niet met dat besef.
Maar hee: ik bekijk veel dingen ook slechts van afstand en met een gekleurde bril. De reacties helpen me een beter beeld te vormen. Dank dus allen 🙂
Echte ophef ontbreekt inderdaad. Maar wat ik om me heen zie is dat mensen genoeg hebben van het wachten op landelijke ontwikkelingen of überhaupt van wachten op anderen. Te laat, te weinig, niet goed genoeg of het verkeerde….. Ik zie dat mensen zelf aan de slag gaan, zelf dingen proberen op te pakken en dan desnoods maar weer zelf het wiel gaan uitvinden. Alles beter dan wachten totdat er eindelijk eens iets vanuit "het land" komt. Er is zoveel gepraat, er zijn zoveel polemieken geweest en dat heeft niks opgeleverd, iedereen heeft zich alleen maar nog dieper in zijn eigen stelling ingegraven. Dus nu zie ik dat mensen proberen hun eigen "ding" te doen.
Alleen al het feit dat het LibraryCampNL op een vrij geruisloze manier binnen een paar weken al 100 inschrijvingen heeft spreekt wat mij betreft boekdelen. 100 mensen die bereid zijn om op hun vrije zaterdag naar Amsterdam te komen om buiten alle gebaande paden en buiten alle officiële instanties om te praten over het vak en om van elkaar te kunnen leren. Zonder programma en zonder dat ze vantevoren weten wat ze te wachten staat. Dat is overigens wel een onderwerp waar ik het graag over zou willen hebben daar: over "rot op" zeggen tegen de officiële instanties en doen wat je zelf belangrijk vindt. Over je los wrikken uit die houdgreep waar we elkaar als branche in lijken vast te houden en je eigen weg zoeken. En ik heb zo'n gevoel dat ik daar wel gesprekspartners voor kan vinden. Kom ook, zou ik zeggen 😉
@3a29aa6f13d48dbce25f2a42f30e13a2 In die observaties herken ik veel, dat is ook zo. Die houding is er. Maar het paradoxale is dan weer wel dat juist nu vrijwel alle bibliotheken zich digitaal wel hebben gecommitteerd aan het landelijke beleid. Dat vind ik een goede zaak, maar dat neemt -op dat vlak- dan toch ook weer veel afwachtends met zich mee, terwijl het feitelijk gaat om een orde op zaken stellen qua techniek. De echte zichtbaarheid en actie zit toch in de mensen rondom de site, m.i.
LibraryCamp is een mooi initiatief, maar je weet hoe koppig ik ben op dat vlak he. Hoe sympathiek ook en hoe interessant. Zelf ben ik juist klaar met bijeenkomsten, congressen en wat dies meer zij. Ik woonde er genoeg bij in het verleden. Er worden banden gesmeed en er zijn ook regelmatig leerzame momenten, maar vaak hoor je toch wat je eerder al las en had je de tijd ook kunnnen besteden aan hands-on. Daarom vind ik het zo tof om een biertje te drinken met 1 of 2 companen en dan meteen iets te kunnen doen. Als het er meer zijn is het al snel democratie, inspraak en concessies… Zoveel cursussen, zoveel evaluaties, zoveel presentaties: ik gun het iedereen, maar ik houd me er buiten. Doe m'n ding kleinschalig, digitaal of op papier, tot op het hardnekkige af. Maar hoop natuurlijk wel dat de Google Hangouts ter plekke volle por openstaan. Log graag even in hoor 🙂
Misschien nog aan toevoegen: de beperkte invloed als individueel personeelslid?
@37fb059f2c339ae4c20e999a83bbb02c ook dat speelt nog een rol ja. Het lijkt soms wel of alle talenten en enthousiasten uit elkaar worden gehouden omdat ze op zoveel plekken tegelijk nodig zijn…
Ik ben niet moegestreden hoor :-). Jij toch ook niet menneke?
Haha Jouke, als dat zo was had ik de sector wel verlaten, denk ik. Ik opereer weliswaar niet meer als volledige bibliothecaris, maar voel me toch nog wel degelijk een vertegenwoordiger online en zie tig kansen, aldoor. Maar de dagen zijn zo kort he 🙂
ik had het er laatst nog over met twee collega's: als branche zijn we te kortzichtig en te voorzichtig, als de dood om wat we nu hebben te verliezen (aan klanten, partners en status) blijven we zitten waar we zitten en hopen we op het einde van de hype van het internet.
Maar de dagen worden al wel weer langer :-).
Dat dan weer wel Jouke, Voorwaarts!
Dat internet gaat nog heel groot worden, wat ik je brom 🙂
kom dat eens bij ons vertellen, ik geloof dat sommige nog niet overtuigd zijn. 🙂
Ja. Ik merk nix van stilte, maar misschien omdat ik meer internationaal gericht ben en niet in een openbare bibliotheek werk.Bedoel je met "Bibliotheeksector" de OB's?
Lukas Koster Ha Lukas, doelde niet specifiek op de OB's maar moet natuurlijk wel toegeven dat mijn focus vooral daar ligt. Er zijn veel ontwikkelingen in de UB's die me ontgaan. Maar dan moet ik daar wel bij zeggen dat het echte grote nieuws uit die hoek toch ook niet echt doorsijpelt. Dat kan aan van alles liggen natuurlijk, maar toch.
Herkenbaar! De obstakels die opgeworpen worden, de structuur waarachter men zich verschuilt, de angst voor controleverlies… Maar… wat mij het meeste opbreekt is de 'versteende' energie. Daar waar de energie stroomt, ontstaan zulke mooie dingen…
Ik word daarom ook ontzettend blij van organisaties als Incubate, een 'platte' organisatie waar het experiment niet geschuwd wordt. Die energie, die mis ik bij de bieb. Is het misschien het einde van een tijdperk?
Ha Marlies, of het 't einde van een tijdperk is hangt een beetje af wat je allemaal onder dat tijdperk schaart wellicht, maar het staat als een paal boven water dat alle bemiddelende beroepen midden in een tijdperk van transformatie zitten, waarbij veel oude functies en taken simpelweg verdwijnen. Dat wordt wel onderkend maar ik denk dat er lang niet altijd voldoende op geanticipeerd wordt. Moet altijd nog denken aan boeken als die van Daniel Pink:
//www.edwinmijnsbergen.nl/2007/08/gelezen-daniel-pink-whole-new-mind.html. Dat is misschien een wat vaag concept, maar de verschuivingen zijn reëel en missschien is het dat nakende besef die mensen soms ook doet verstenen. Het is ook verduiveld lastig om vanuit de oude rollen naar nieuwe over te stappen. De aanzet is er, maar het vergt nog veel meer, zowel van de medewerkers als van de leidinggevenden. Incubate ken ik niet zo goed, maar ik denk dat ik wel snap waar je op doelt. Precies wat nodig is voor de rechterhersenhelft 🙂
Interessante aanvulling Edwin. Bedankt voor je leestip. En zou het ook kunnen zijn dat we nog teveel vanuit 'verdediging' reageren? Dat we 'het oude' (nog) niet willen loslaten? (Bij mij komt steeds een roman van Bordewijk naar boven: Rood paleis, ondergang van een eeuw. Ga dat ook 'ns herlezen 😉
Wat Incubate betreft: Barry Spooren van Incubate was vorig jaar tijdens de eerste editie van #23ddd een van de keynotespeakers. Zijn presentatie kun je herbekijken op //www.23dingen.nl/23ddd/?page_id=506. Voor mij zit het inspirerende van Incubate in de energie die ze weten te genereren door open en transparante samenwerking.
Daar zit ook zeker iets in Marlies. Een defensieve houding is helaas de meest gangbare. Aan de 'Blauwe Oceaan-aanpak' zijn we nog niet toe.
Nu ik een stukje hoor van de Incubatepresentatie realiseer ik me dat ik de naam toch ken. Een groepje Middelburgers bezoekt het festival altijd trouw. Interessant, dank je!
Volgens mij zijn we aan het overleven en houden onze adem in voor de sprong "Il faut retirer pour mieux sauter"
J'espère que t'as raison Diantha!
Het festival is beslist een aanrader voor wie niet voor mainstream gaat! Maar ik doel vooral op de werkwijze zoals het social festival model (//www.socialfestivalmodel.org/), het loyaliteitsprogramma (//incubate.org/pressinfo/tag/loyal-class/) en het beschikbaar stellen van de website inhoud voor het bouwen van apps (//incubate.org/pressinfo/tag/api/). In die zin vind ik Incubate echt een zeer inspirerend voorbeeld. En dan heb ik het nog niet over de directe participatie van deelnemers en bezoekers van het festival. Ook daarin is Incubate de troepen ver vooruit. Ik word erg blij van de energie én de betrokkenheid die Incubate genereert.
Mooie dingen inderdaad Marlies! Dank je wel voor de links ook, erg interessant!