Gezien: Avatar
11 januari 2010Ik zag veel nieuws over de film Avatar voorbij komen, in de afgelopen weken. Men schreef dat:
- de film gierend duur was…
- …maar al binnen 17 dagen meer dan een miljard dollar in het laatje bracht
- expliciete scenes uit de film waren verwijderd
- Amerikaanse conservatieven niet blij zijn met de film
- Sigourney Weaver in de film zou roken om gamers te wijzen op het gevaar van overmatig gamen
Al dat nieuws was me niet ontgaan maar inhoudelijk wist ik niets van de film. Ik was er nog niet aan toegekomen. Toen ik me afgelopen zaterdag liet verleiden tot een bezoek aan Cinecity in Vlissingen (voor het eerst sinds The Two Towers) wist ik dan ook niet veel meer dan dat ik een 3D-bril op zou moeten en dat de film drie uur zou duren.
‘Inpluggen in andere realiteiten’. Die thematiek spreekt tot mijn verbeelding. Mede daarom genoot ik met volle teugen van films als Strange Days, eXistenZ, Cube en The Matrix. Ik kreeg al snel in de smiezen dat Avatar hier ook over zou gaan en ging er daarom, nadat ik eenmaal gewend was aan de 3D-effecten, eens extra goed voor zitten. Het concept krijgt in Avatar een interessante dimensie (zie de trailer). Het eigen lichaam bestuurt de avatar. Als de ‘bestuurder’ terugkeert naar het eigen leven valt de avatar in slaap. Da’s een mooie variant op Neo’s uitstapjes in The Matrix.
Verhaaltechnisch is Avatar verder niet al te sterk. Je zou de verhaallijn bijna klassiek kunnen noemen zelfs, met een saaie en voorspelbare Hollywood-aanpak. Het mooie is dat dat er helemaal niet toe doet bij deze film. De schitterende animaties en special effects hameren namelijk onophoudelijk op je zintuigen. Dan heb je voor het verhaaltje verder niet zo veel aandacht.
Het is een interessant gegeven dat de filmindustrie er in is geslaagd, al is het misschien maar voor even, weer een beetje meerwaarde aan bioscoopbezoek toe te voegen. Zelf ben ik nooit zo dol op al die drommende mensen die overal om je heen enorme emmers popcorn zitten leeg te vreten en met snoepverpakkingen zitten te ritselen maar zaterdag kon ik het goed verdragen. Beeld en geluid van Avatar deden het publiek verstommen. Heel fijn.
Overigens: het woord avatar (avatฤra) komt uit het Sanskriet en betekent letterlijk de neerdalende. Het is het woord voor incarnatie.
@
Mijn zoon is ook geweest: ook superenthousiast uiteraard!
En wat mij betreft: ik was blij dat ik niet meehoefde: kan helaas geen 3D zien.
Ben dit weekend ook naar Avatar geweest. Ben het helemaal met recensie eens. Beetje flutverhaaltje, maar wat een kijkplezier! De drie uurtjes zijn voorbij gevlogen.
@Festina: dat is jammer zeg…maar ik denk dat je de dvd dan later wel gewoon kan zien. Wil zoonlief vast ook nog wel een keertje meekijken ๐
@Ria: dat is goed om te lezen!
Ik ben afgelopen vrijdag geweest. Mijn zoon (14) vierde zijn verjaardag en ik vond dat de film te lang duurde om ze 's avonds alleen naar huis te laten komen. Dus moest ik mee ๐
Volgens mij is hier wel filmgeschiedenis geschreven. Na Pandadroom en Disneyland Parijs was ik wel huiverig voor 3D, maar dit was heel erg mooi en natuurlijk. Het verhaal was een beetje 'Pocahontas meets Al Gore', maar dat neem je graag op de koop toe.
Ik denk dat ik nog er nog een keer naar toe moet om het allemaal echt op me in te laten werken.
lol Timo, dat zijn altijd mooie smoezen voor ouders ๐
Maar het is inderdaad wel bijzonder allemaal. Wil de making of ook nog wel eens zien.