Niet niks: het grote Niets

04 november 2009

Geweldig is het grote Niets. De schoonheid van het stille lege, de triomf van de opgeruimde nul.

Daarom heb ik wel oren naar dat boek van Joan Konner: You Don’t Have to Be Buddhist to Know Nothing en sluit ik me aan bij BB, waar men stelt dat het bijbehorende blog er ook mag zijn.

En de gedachten schieten natuurlijk even naar van Kooten en de Bie:

“Eeeehhh u woont hier wel leuk hé… – Welnee is’sniks… – Mwhooaaah – nul komma KOMMA niksss… jaaahhh droog… maar voor de rest eeehhh nikssss…” 

“Jaaahh ‘k heb 1 keer een droom gehad – En waar… – Was oktober… oktober ’66 ja – En waar ging die droom over? – Over die dolfijn.. weet u wel… die flipper, daar ging die droom over – Vind u dat wel boeiende dieren, dolfijnen? – Neeehhh…vin’k niks an…met dat stomme lache… die lacht echt om niks, die flipper.”

“En toen kreeg u dat ongeluk – Jaaahh, ‘t was eigenlijk een ongeluk van niks… maar ik scheer me nou eenmaal met een mesje… elektrisch vind ik niks… …vind alle elektriciteit trouwens niks ehhhh televisie, radio, broodroosters… fruitpersen… …’t is allemaal niks”

“Wil u wat gebruiké – Nou, als ik u niet ontrief… – Neehh geeft niks, heb toch niks in huis… zoutjes, pinda’s en chips… …het smaakt allemaal naar niks”

“Bent u door het ongeluk over de dood gaan nadenken? – … … … nnnneeeehhh… zegt me niks… denken. En de dood zegt me helemaal niks, want er is toch niks na de dood – En vóór de dood – … …vóór de dood… is er helemaaaal niks (snik). – Eeehhh is er iets? – Nee d’r is niks… helemaal niks…(snik)”

“Dames, heren ook… dit leek het wel, maar was NIET niks”

@