Gillmor: rust in vrede, RSS
06 mei 2009
Ik zou proberen het Twitterhoofdstuk af te sluiten, zei ik in maart. Dat lukt me dus niet. Nu las ik namelijk weer een interessante posting van Steve Gillmor: Rest in Peace, RSS.
Gillmor kijkt alleen naar de wijze waarop hij zelf informatie consumeert. Op basis daarvan beschrijft hij de ontwikkelingen rondom websites, weblogs, (volledige) RSS-feeds en het ‘real time web’. Hij overdrijft natuurlijk enorm; RSS blijft echt nog wel een tijdje meedraaien als informatiespil. Maar de manier waarop Gillmor het zegt is prachtig. Struw, bijna.
Een kort citaat:
Today, RSS is a shell of its former self, casually subsumed as the transport for 140+ content into the social stream. There, RSS items are fed into aggregators and husked for their behavioral signals, packaged as Tweets and sold for pennies on the whuffie dollar. The mainstream media, once cowed by the fulltexters, now masquerades as blog sites and competes for shortened URLs alongside the bloggers they deride under their breath.
[…]
This is the world RSS created. Now it needs to gracefully step back, blend into the scenery and find a new home in the rich depth we are looking for amid the noise. Decrying the tumult of realtime is a fool’s errand; it’s like complaining life is short.
@
Las het ook al idd, maar ben het niet met hem eens. RSS is niet dood, het wordt alleen anders gebruikt dan eerst. Twitter voor de headlines en RSS voor de inhoud. Daarom heb ik dus ook zo’n hekel aan die afgekorte feeds waar je verder moet klikken naar de site zelf.
Van dat doorklikken komen we inderdaad nooit helemaal af vermoedelijk.
Ik ben het er overigens wel mee eens dat je ziet dat je weer steeds vaker gaat vertrouwen op mensen als filters.
Dat doorklikken hangt dan ook weer een beetje samen met de personen die het aanbieden….
Volgens mij las ik het ergens anders. En plaatste het ook op Twitter. Maar ben het er ook niet mee eens. Gebruik zelf nogal heftig Netvibes die weer via allerlei feeds content binnenhaalt. Ik kan daar niet zonder, het is voor mij een bron van informatie. Maar, chargeren heeft wel wat.
Ik zou inderdaad ook nog niet zonder Netvibes kunnen of willen. Dat blijft de levensader van mijn informatievoorziening…
Ik gebruik mijn RSS lezer steeds minder vaak. Ik scan de inhoud zo af en toe (als het me uit komt).
Ik ga steeds meer af of wat er in de TwitterRuimte wordt gezegd. Een soort van menselijke filtering/aggregatie dus.
@ Fred: en je bent ook zeker niet de enige, als ik het zo hoor van de mensen.
Bedankt voor de reactie!