Ondertussen, in China
19 maart 2009
Zondag verwonderde ik me over het feit dat er in mijn directe omgeving zo weinig is te merken van de economische crisis. De fotoreportage Scenes from the recession maakt me duidelijk waarom ik me gelukkig mag prijzen met die verwondering. Neem nu dit citaat uit het onderschrift van de bovenstaande foto:
Duizenden werkzoeken staan in de rij op een banenmarkt in Hefei, China, op 1 maart 2009.
Minstens 20 (miljoen) van de 130 miljoen migrantenwerkers zijn werkloos geworden nadat de crisis ertoe leidde dat tienduizenden arbeidsintensieve, op de export georiënteerde fabrieken moesten sluiten.
Het zijn natuurlijk perspectieven die je niet goed kunt vergelijken maar stel je even voor: twintig miljoen mensen! Allemachtig! Dat is meer dan de totale Nederlandse bevolking!
Oom Clint zegt dan met recht: “You’ve got to ask yourself one question: ‘Do I feel lucky?’ Well, do ya punk?”
@
Off-topic: dit is blogpost 3000. Een mooi, rond mijlpaaltje.
3000 felicitatiekusjes dan maar 😉
En ja, i feel lucky.
Proficiat met de prestatie 🙂
3000 berichten is niet niks.
Om even terug on-topic te gaan, ik begrijp best wel dat het in China harder toeslaagt dan in onze eigen achtertuin. De reden daarvoor is de verspreiding van de werkenden over de verschillende sectoren.
In China werkt het gros van de mensen in fabrieken die hoofdzakelijk op de export gericht zijn. Waardoor er bij een plotse terugval in export geen alternatieve industrietakken zijn waar ze eventueel naartoe kunnen stromen.
Een mogelijke oplossing voor dat probleem zou het uitwerken en opbouwen van de eigen markt in al die verschillende sectoren. Maar dat vraagt wel wat tijd en dat hebben al die mensen niet. Het zou mij dan ook niet verbazen als ze in China met nieuwe monsterachtige , door de staat betaald, werken zouden beginnen.
Maar desondanks die feiten, kan je inderdaad wel blij zijn als je in deze onzekere tijden een houvast hebt.
@ Benoit & Astrid: bedankt!
@ Benoit: daar zou ik inderdaad ook niet van opkijken. Dat land heeft enorme groeistuipen…