E-mail: de nieuwe desinteresse
10 december 2008
Heus, het overkomt mij ook steeds vaker, dat e-mails die niet direct beantwoording behoeven een paar dagen onbeantwoord in een ‘postvak in’ blijven staan; ik bewaar ze voor de momenten dat ik er alle tijd voor kan nemen. Mijn stelregel is echter altijd geweest: mail beantwoordt je zo snel mogelijk. Je handelt een conversatie af en je maakt schoon schip. Het ingekomen bericht verdwijnt naar de prullenbak of naar een aangemaakte map. In de ambtenarenhoek moet je er immers ook altijd op voorbereid zijn dat bepaalde onderwerpen zo om het jaar weer opnieuw de kop opsteken. Niets is dan makkelijker dan oude meningen opnieuw te verzenden. Been there, done that.
Dat was het goede nieuws.
Het slechte nieuws is dat steeds meer mensen er steeds vaker voor kiezen om e-mails helemaal niet meer te beantwoorden, of, laat ik eens overdrijven, pas na een week of zes. Ze verwachten dat je ook dan nog weet waar het over gaat, dat je even belangstellend en adrem zult reageren als je altijd hebt gedaan.
Wordt eens even wakker zeg. Het is bijna 2009. Ik heb 4 bijzonder actieve mailaccounts, die dagelijks vollopen met zin en onzin. Ik pomp al dat contact dagelijks weg, met alle respect. Soms in liefde en belangstelling, soms uitgebreid en breedsprakig, soms zakelijk en kortaf. Maar ik reageer vrijwel altijd.
Denk je dat de wereld om jou draait? Denk je dat communicatie begint als jij je waffel opentrekt of als jij besluit maar eens te luisteren?
Opbokken naar die grot van je, zeg ik je, en leer van je eigen schaduwspel. Net als Plato.
Bastardo.
@
Filters voor je mail …. ze zijn zo handig 🙂
Maar mail zou heel wat vlotter en aangenamer kunnen gemaakt worden in het gebruik, zodat het weer kan gebruikt waarvoor het bedoeld is.
Misschien kan er tijdens lessen hierover oa. gewezen worden op hun nut van bepaalde features zoals bvb. BBC.
BBC? Bedoel je BCC toevallig?
Ik hoor mezelf er nog over vertellen tijdens de cursussen internet voor senioren. Openbaringen waren het soms…
Hmm, inderdaad, van je af trappen schrijft sneller dan ethousiasmeren. Vandaag toevallig een gevalletje van heele laate respons gehad? 😉
Ik merk dat ik er zelf ook lakser in word… 🙁
@ Astrid: niet eens, het was meer een soort van druppel, toen ik eens keek naar alle mails waar ik eigenlijk nog steeds een antwoord op zou moeten krijgen. Als ik me dan even erger schrijf ik altijd als een trein. Wel lekker op de een of andere manier
@ Henk: foei! Maar zonder dollen: ik heb jou nog nooit betrapt op niet of laat antwoorden, bij mijn weten.
En soms is het ook gewoon te veel van het goede met alle input…
Bij mij is het een terugkerend wekelijks ritueel, het mapje In Afwachting Van Antwoord doorlopen…
@ Edwin : Inderdaad, ik bedoelde de BCC mogelijkheid. Blijkbaar heb ik onbewust BBC getypt omdat ik die reactie aan het typen was terwijl ik naar hun nieuws keek 🙂
@ Daan: zo’n mapje heb ik idd ook. Die slinkt niet bepaald…
@ Benoit: 🙂
Ed, wat bij mij werkt bij collega’s is het onderwerp zo te formuleren dat de ontvanger nieuwsgierig wordt. En als je dan vervolgens verder in je mail vermeld dat indien je niet binnen een week een antwoord hebt gekregen dat de ontvanger van de mail dan “akkoord” is met hetgeen in jouw mail vermeld stond, dan zul je zien dat je veel sneller antwoord krijgt. Dit werkt prima omdat je in Groupwise kunt zien wanneer iemand een mail geopend heeft. Dus het argument ik heb het niet gezien, gaat geheel niet op.
Dat is wel een goed truukje inderdaad. Die zal ik er eens in houden.
Het onderwerp moet zich er natuurlijk wel voor lenen, dat dan weer wel…