Bloggen over lallen
30 november 2008
Is het erg als je je baan verliest omdat je blogt over een akkefiet in de kroeg waar je werkt?
Niet als het akkefiet betrekking heeft op een minister en media en blogosphere razendsnel reageren. Dan ben je meteen een beroemdheid en kom je vast weer wel aan een nieuw inkomen. Toch?
Fascinerend, op de een of andere manier.
De postings van Nathalie:
@
//www.freaky.be/blog/2008/11/28/bloggers-zijn-gevaarlijk/
haar baas zou blij moeten zijn met zoveel publiciteit. Iedereen wil straks die kroeg zien waar…
Maar er zitten inderdaad een heleboel aspecten aan zo’n verhaal. Toevallig vrijwel tegelijkertijd op m’n 23dingen blog een stukje over bijelkaar geschreven.
Nu wordt het gedrag van een minister bloot gesteld, maar wat als jij of ik vanavond uit z’n dak gaat en iemand anders gooit wat minder flatterende momenten van zo’n avond op z’n blog?
Een clash tussen recht op vrije meningsuiting en privacy. Haar baas vond het 2e belangrijker voor de bezoekers van zijnt café. Wel straf hoe snel dat allemaal gegaan is eigenlijk, want je moet al weten dat het bericht bestaat en vanwaar het komt. Wat dus het eenvoudige telefoontje met geklaag wel lijkt te overstijgen. Ik heb dan ook wel een sterk vermoeden dat de ware toedracht nogal verbloemd moet geweest zijn.
@ Peter & Benoit: het is inderdaad een verhaal met meerdere kanten. Via de mail had ik het er ook over met een vriend, waarmee ik eerder al eens een gesprek had over 'wat er allemaal op het web wordt gezet'. Privacy is een groot goed en inderdaad: als je je een keer flink misdraagt wil je dat liever niet in beeld en geluid terugzien.
Ik denk echter wel dat je als bekend persoon altijd een zekere verantwoordelijkheid moet nemen wat dat betreft. Paparazzi kunnen ook op de loer liggen, je leeft in een glazen huis.
Dat rechtvaardigt niet meteen een gebeuren als dit, maar toch.
Aan de andere kant vind ik dat werknemers ook fouten moeten kunnen maken. Ik ga misschien ook wel eens te ver hier. Het is dan toch fijn als je ook nog de kans krijgt om je te verweren, iets te herstellen en wat dies meer zij. Fouten maken we allemaal, zowel op het hoogste als laagste niveau.
Weer zo een schaamtelijke Belgenmop.
Op dergelijke momenten wou ik dat wij ook een geenstijl-achtige blog hadden.
Niet om het recht op privacy verder te schenden, maar wel om het recht op vrije meningsuiting te verdedigen.
Hoi Smetty,
Ik vraag me dan meteen af of een blog als GS ook zou aanslaan in België. Ik heb altijd de indruk dat het in het Zuiden iets gemoedelijker en vriendelijker is.
Als het wel zou werken is het misschien wel een mooi gat om in te duiken. Wat denk jij?
Het is zeker een mooi gat om in te duiken. Ik had het er gisteren nog met iemand over waarom wij dat niet hebben. Het grootste probleem leek ons ‘bloggers vinden met een geenstijl-profiel’ te zijn.
De crew van GS zijn (ex)-journalisten. Niet? En als het al geen journalisten zijn, dan toch mensen met een bepaald netwerk om aan informatie te geraken. Wel, ik denk dat dergelijke profielen bij ons niet bloggen. Ik zie mij alvast niet aan die info geraken.
En daarnaast zijn wij ook gewoon te braaf. Juist. 🙂
@ Smetty: een deel van hen is inderdaad journalist (of geweest) maar ik denk dat ze een groot deel van de info gewoon van het web plukken of krijgen toegestuurd. Een netwerk hebben ze in ieder geval wel!