Gezien: Infadels, Paradiso
07 oktober 2008Ik reis wat af dit najaar. Ik ben geen groot liefhebber van al die tochtjes met de trein maar het moet gezegd: ik word wel steeds beter in het combineren van afspraken. Dit alles onder het motto: ‘nu ben ik er toch’.
Zo was ik afgelopen maandag aanwezig bij drie vergaderingen in De Residentie en omdat ik vandaag de Online Conferentie in Amsterdam zou bezoeken leek het mij wel handig om daar te overnachten. Ook dat komt de laatste tijd nogal eens voor.
Zowel op die vergaderingen (digitale duurzaamheid en de ontwikkelingen bij Beeld en Geluid) als op de Online Conferentie kom ik nog terug. Nu, na alweer een lange treinreis beperk ik mij even tot een kort verslag van een concert van de Infadels, gisteravond in Paradiso. Omdat ik er toch was bezochten we de poptempel andermaal en ik verkeerde in de veronderstelling dat ik geen muziek van genoemde band kende. Het label ‘punkfunk’ vond ik echter wel intrigerend.
Toen de band eenmaal begon te spelen besefte ik dat ik hun muziek wèl kende: de eerste plaat van dit collectief werd vorig jaar grijsgedraaid in het café waar ik zo graag kom. Sommige nummers van die plaat vind ik heel aardig maar van een nummer als Love like semtex word ik ronduit kriegelig. Dat in mijn ogen wisselvallige karakter van de plaat kwam ook tot uiting in het optreden. De uitdossing van de bandleden vond ik wat overdreven maar de energie spatte er meteen flink vanaf en die vonk sloeg duidelijk over op het publiek. Toen ik zelf ook net met mijn tenen begon te tikken zakte het allemaal weer een beetje in en ging mijn aandacht vooral uit naar de vele gitaarloopjes en synthesizertunes die ik al eens eerder had gehoord. In de jaren ’80. Uiteindelijk bleek ik de cover Sweet Dreams ook nog het lekkerste nummer van de avond te vinden, dat zegt genoeg. Die versie kon echter weer niet tippen aan de versie van Marilyn Manson.
Wat leerde dit alles mij over de Infadels? Ik denk dat ik het een prima bandje vind, maar niet geschikt voor mijn collectie. Just not my cup of tea. Beter focus ik nu op de vandaag voor mij gebrande bands als Elbow en The Last Shadow Puppets. Die schijnen via de oren meteen naar het hart te trekken. Da’s pas dolletjes!
Rest mij nog toe te lichten waarom er in godsnaam een videoclip van de jeugd van tegenwoordig boven deze post prijkt. Ook dat heeft met liefhebberij niets van doen. Waarmee dan wel?
Luistert:
De stofzuigerzaak is een begrip in Amsterdam en omstreken en toevalligerwijs de buurman van de makker die zich dit jaar als hotelier ontpopt. Dat vind ik te mooi om niet in de blogarchieven op te nemen. Een niche in stofzuigers die logeersentimenten oproept. Veel gekker moet het niet worden.
De Stofzuigerkoning zorgt ervoor dat u kunt blijven zuigen. Leve de Stofzuigerkoning!
@
Wat een mooi stukje weer prins Vacuumcleaner
Thanks pal!
Zat jij op de OCN in Den Haag? Dan heb ik vast je broer de hand geschut 😉
Oeps! Was ik toch niet meer zo heel erg fris en fruitig vannacht. Dank. Ik heb het aangepast.
Jij was overigens de verrassing van de dag gisteren. Moest er later nog wel om lachen eigenlijk 🙂
Met mij valt altijd te lachen, dan weet je dat vast 😉 Ik vond het ook gezellig.
Met mij valt altijd te lachen, dan weet je dat vast 😉 Ik vond het ook gezellig.
Met mij valt altijd te lachen, dan weet je dat vast 😉 Ik vond het ook gezellig.
oeps, dat was onbedoeld iets teveel humor, sorry!
Haha,
Een goede mop kan niet vaak genoeg herhaald worden he. Misschien moet je je avatar een keer op rood zetten ^^
Bevallen de Puppets? Ik vind het in ieder een gave cd, kijk ook erg uit naar het optreden volgende week. Mét strijkorkest!
Zie mijn laatste post. Heerlijk plaatje inderdaad.
Strijkers schoppen bibs!
Kerel, je bent thuis!
Dacht ik vanochtend ff de Parool te lezen, zat die mooi gisteravond in de trein naar Zeeland 🙂
En blij dat de Puppets indruk hebben gemaakt. (Check ook eens //www.theageoftheunderstatement.com ) Het was weer gezellig!
@ Daan; ga je 20 oktober naar de Puppets in Paradiso? Want wij staan rechts vooraan (hopelijk), en zeker niet te kletsen bij de bar 😉
Hoe kan je Love like Semtex nou een slecht nummer vinden? Ok, live is het het slechtste nummer van Infadels, maar op cd is het een van de betere. Deze versie van Sweet Dreams, is dus echt wel beter dan die van die engerd Marilin Manson he. Gozer, je bent doof. Als je Last Shadow Puppets beter vind dan Infadels… Last Shadow Puppets is zo saai en traag.
@Jeroen: Hihi, ik ga een dagje eerder naar Alex en Miles. In het Koninklijk Circus in Brussel. Op stand dus 🙂
Check mijn blog en ook headmusic.web-log.nl voor een verslagje tzt
Infadels: leuk, ADHD
De Jeugd van T: ook leuk, lekker lomp en dom.
@ Jeroen: heel even dan toch. Bedankt voor de cd captino!
@ Ano: over smaak valt niet te twisten maar dat love like semtex zuigt zo hard omdat er he-le-maal niet authentieks in te ontdekken valt en omdat het niet swingt bovendien. Dat ik doof ben neem ik graag aan maar verwar mijn liefde voor rustig niet met mijn aversie voor herrie. De kast staat vol met herrie. Herrie waarvan het redelijk aannemelijk is dat jij er doof van zult worden.
Over smaak valt niet te twisten makker. Hoe oud ben je, vraag ik me af?
@ Hans: dat ADHD is inderdaad nu net leuk. Daarvoor hoef je niet gehinderd te worden door muziektalent. Net als in de punkmuziek inderdaad 😀
Hey daar was ik ook Edwin! Ik vond het een mooi optreden, lekker opzwepend. Hoogtepunt voor mij was de sing a long met het nummer dat daar op volgde.
Hee Ernst! Grapppig! Hun contact met het publiek is inderdaad uitstekend. Doen ze prima!