Bibliotheek 2.0: overpeinzingen

18 augustus 2007

‘Web 2.0‘ en ‘Bibliotheek 2.0‘ zijn verworden tot redelijk ingeburgerde begrippen en daarmee ook tot voer voor discussie op verschillende niveau’s. Als grote groepen zich gaan bezighouden met concepten en modellen zijn meningsverschillen nu eenmaal onvermijdelijk.

Het onderwerp houdt mij persoonlijk al langere tijd bezig, soms niet eens bewust. Voor mij persoonlijk behelst het concept weinig meer dan openheid en transparantie, het positief aanwenden van vrij beschikbare software en technologie en vooral: het centraal stellen van de gebruiker en gebruikersparticipatie.

2.0 is geen ‘sine qua non’, het gaat er m.i. vooral om dat dienstverlenende instellingen goed in de gaten houden om welke diensten (potentiële) klanten verlegen zitten en dat zij daar slagvaardig op inspelen. Dat betekent niet dat alles waar bibliotheken ooit voor stonden overboord gezet moet worden, het betekent alleen maar dat bibliotheken erg veel kunnen winnen door de digitale poorten open te gooien en de gebruikers die daar behoefte aan hebben veel meer vrijheid te geven als het gaat om conversatie en feedback en het aandragen en bewerken van nieuwe informatie en content.
Het mooie is dat dit bijna gratis kan. Bibliotheken kunnen zich niet langer verschuilen achter de afhankelijkheid van softwareleveranciers en bestaande netwerken. Open Source en ‘web 2.0’ hebben er toe geleid dat de benodigde tools vrij beschikbaar zijn en relatief eenvoudig kunnen worden aangewend. Het enige dat daarvoor benodigd is, is een verandering in de manier van denken.

Onlangs refereerde ik nog aan een paar bibliotheken die dat nieuwe denken inderdaad de ruimte hebben gegeven, vandaag vul ik dat aan met een aantal interessante beschouwingen van twee Amerikaanse bibliothecarissen:

Ryan Deschamps (The Other Librarian) evalueert na een jaar een ‘bibliotheek 2.0-artikel‘ uit Library Journal.

Rory Litwin (Library Juice) reageert op de kritiek op Laura Cohen’s manifest, van ene Mark Rosenzweig.

Het zijn tamelijk lange overpeinzingen maar ze zijn zonder meer de moeite waard. Het is nuttig om concepten en modellen binnen proporties te blijven zien. Dat voorkomt een hoop misverstanden. Beide beschouwingen komen daarbij goed van pas.

Plaatje via.

@