Gameverslaving: probleemgebruik herkennen, begrijpen en overwinnen

16 juni 2007

Twee maanden geleden las ik de eerste besprekingen al van het boekje Gameverslaving: probleemgebruik herkennen, begrijpen en overwinnen, van Jeroen Lemmens.

Besprekingen zijn onder meer te vinden bij Daniëlle, gameovergames, Mijn Kind Online, het Nederlands Dagblad en ICT in onderwijs (met een reactie van Lemmens).

In de ZB werd deze titel besteld via de ai’s. Het illustreert goed hoeveel tijd er kan zitten tussen de publicatie van een boek en het beschikbaar komen in de bibliotheek. In dit geval vond ik het zelf niet zo erg, omdat ik helemaal geen plannen had om het boek te lezen, maar stel je voor dat ik als klant de bewuste recensies in maart zou hebben gelezen en me direct richting bibliotheek had gespoed om het zelf te lezen: dan had ik het boekje waarschijnlijk zelf al aangeschaft inmiddels.

Maar dat terzijde. Als gameliefhebber wil ik toch iets kwijt over dit boek. Ik vind het namelijk een aanrader. Zoals iemand schreef ontbreken de harde cijfers en verwijst Lemmens inderdaad naar heel veel andere onderzoeken. Maar dat maakt dit boek nu juist zo toegankelijk. Waar ik op voorhand een waarschuwende vinger had verwacht trof ik hier juist een auteur met een open geest aan, die de lezer meeneemt langs de verschillende gamegenres en daarbij helder uitlegt welk gedrag gepaard gaat met welk soort games, zonder moraliserend te worden.

Ik vind dat Lemmens dat goed doet. Ik denk dat veel gamers wel iets van zichzelf zullen herkennen in Gameverslaving. Er ligt nog een hele wereld tussen escapisme en spelenthousiasme. Het beloningselement in kansspelen is ook een essentieel onderdeel van veel videogames. MMORPG’s zijn vooral zo verslavend door hun ‘virtuele eindeloosheid’.

Het zijn allemaal zaken die ik vermoedelijk zelf ook wel eens heb bedacht, maar Lemmens heeft een en ander prima samengevat en komt ook met redelijke oplossingen.

En waar ik altijd bang ben dat dit soort boeken overbezorgde ouders aansporen tot een krampachtige omgang met het fenomeen denk ik dat dit boek juist een eerlijke kennismaking is met de belangrijkste aspecten van gaming, de bekendste spellen en de verschillende speltypen.

Andere koek dan een boekje als Playstation Nation. Dat boekje heb ik dan wel niet gelezen maar dat is geschreven door iemand met een gamend kind. Dat leidt tot andere invalshoeken dan die van iemand die als kind gegamed heeft. En volgens mij zeker niet tot betere.

@