Standplaats Zeeland II: Paul Schnabel te gast in Zeeuwse Bibliotheek

28 mei 2007

Vanaf morgen is Paul Schnabel, de directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau, een week te gast in de Zeeuwse Bibliotheek.

Het thema van standplaats Zeeland II is het geluk van de Zeeuwen. In het artikel ‘Geluk geen reden om naar Zeeland te komen‘ gaat Schnabel hier dieper op in.

Het bovenstaande maakt dat je jezelf als Zeeuw toch even afvraagt of je zelf wel gelukkig bent in deze provincie. Voor mij geldt dat wel. Hoewel Zeeland een uithoek is en de kleinschaligheid der dingen je soms naar de keel vliegt, is het ook een mooie provincie, waar anders geleefd wordt dan in de randstad. Niet perse beter, maar wel rustiger, harmonieuzer.

De werkgelegenheid hier is natuurlijk bedroevend. Dat zegt Schnabel ook in het gesprek met de PZC, zij het in andere bewoordingen. Als je jezelf als nieuwkomer op de arbeidsmarkt echt wilt ontwikkelen moet je wel heel veel geluk hebben om dat in Zeeland te kunnen doen. Een beetje industrie, de toeristische sector, wat landbouw en visserij en een klein beetje overheid. Dan heb je het wel zo’n beetje gehad.

De campagne ‘Welkom in Zeeland’ was inderdaad een flop. Ik vind dat niet zo vreemd. Hier ben je gelukkig maar word je het niet zomaar. Daarvoor is Zeeland te eendimensionaal. Iemand van buiten de provincie komt misschien voor het water, de natuur of de rust. In het beste geval verworden we tot het Florida van Nederland: een zwaar vergrijsde provincie dus. De voorzieningen worden op de langere termijn aangepast aan de inwoners met als risico dat het nog saaier zal worden hier.

Of misschien loop het niet zo’n vaart? Ik durf er eigenlijk helemaal niets zinnigs over te zeggen. Misschien vang ik komende week nog wel iets op dat bijdraagt aan mijn opinievorming. Op dit moment zou ik de discussie niet echt aan durven gaan in ieder geval.

Er zijn nog wel twee zaken die me intrigeren:

Dit evenement wordt gesponsord, o.a. door ABN/Amro. Ik zag vorige week al wat reclamemateriaal liggen. Dat vind ik opvallend. Wij werken maar zelden met commerciële partners. Ik ben benieuwd waarom we dat nu wel doen.
(Ik ben overigens groot voorstander van zulke vormen van samenwerking. Er is niets mis met het non-profit-beginsel maar je kunt zoveel meer als je extra geld genereert…).

In het Wikipedia-lemma staat dat Paul Schnabel in 2006 door de Volkskrant in de top tien van meest invloedrijke Nederlanders is geplaatst. Ik heb die lijst inderdaad gevonden. Hij haalde een achtste plaats. De VK schrijft:

Paul Schnabel, 57

Directeur Sociaal en Cultureel Planbureau

Brabander, studeerde sociologie in Utrecht en Bielefeld, en promoveerde in 1982 aan de Erasmus Universiteit op nieuwe religieuze bewegingen zoals Baghwan en Scientology. Geldt als sociaal-wetenschappelijk omnivoor, was ‘huisfilosoof’ van Paars. Werd in 1998 directeur SCP en hoogleraar sociaal cultureel beleid aan de Universiteit Utrecht.
Sinds 2002 universiteitshoogleraar Utrecht.
Nevenfuncties: adviserend lid WRR, lid van ambtelijke adviescommissies van het kabinet (o.a. Zorg, Welzijn en Onderwijs), bestuurslid Management Centrum De Baak, Oranjefonds en Stichting Praemium Erasmianum (met Rinnooy Kan). Voorts lid raad van advies Inspectie van het Onderwijs, raad van advies Vereniging Rembrandt, met Rijkman Groenink en Brinkman, en raad van toezicht Van Gogh Museum. Ook columnist van NRC Handelsblad.

Zonder meer een indrukwekkende lijst! Op Ublad Online een portret.

De naam van Schnabel zei mij tot vandaag minder dan die van Wubbo Ockels, maar het moge duidelijk zijn dat dat vooral aan mezelf lag.

@