Werk, passie en hartstocht
23 februari 2007
Het is meer dan heerlijk om een paar dagen vrij te zijn. Je komt weer even los van het ijzeren stramien van de werkvloer en je wordt tijdelijk niet gehinderd door de dagelijkse portie ruis die een bureau kan omringen. Dat doet je denken goed. Je komt toe aan zelfreflectie en het beschouwen van de dingen zoals ze werkelijk zijn.
Gisteren besloot ik de dag door te brengen in het stamcafé (oh ja joh?) en sprak daar met veel mensen over vele onderwerpen. Van beheerst bomen tot oeverloos zwetsen. Ergens kwam een gesprek op passie voor je werk en de harstocht die een mens zou moeten drijven. Zo’n onderwerp blijft bij mij altijd beter hangen dan een gesprek over, pak ‘m beet, een voetbalwedstrijd.
Een dag later mijmer je nog wat na over alles wat je gehoord en zelf (niet) gezegd hebt, en je beseft dat je best veel houdt van je werk. De potentie van passie is groot. Maar je beseft opeens ook dat je je werk soms haat. Niet zozeer inhoudelijk maar sommige dingen eromheen. Te veel stagnatie, te veel spelletjes, te weinig vuur, te weinig poen: heel veel te.
Maar je weet ook dat het een momentopname is, een gedachtensprong, een gevoel dat je soms bekruipt.
Dus hoe serieus moet je het nu nemen als je even denkt dat het tijd iets voor wat anders? Dat je het wel even gelooft met al die congressen, vergaderingen en ingekomen stukken? Dat je staart naar de grote RSS-brei en opeens denkt dat het allemaal wel heel veel van hetzelfde is? Dat je het diep van binnen eigenlijk het lekkerst vindt om thuis te werken aan dingen die je werkelijk interesseren?
Is dat een wens die toch niet in vervulling zal gaan of is het een doel dat je vol hartstocht na zou moeten streven?
[Telewerken in Nederland staat hoe dan ook nog in de kinderschoenen(PDF), ondanks de onstuitbare opmars der convergentie (PDF).]
Maar wat loop ik te zeiken? Het zal een quarterlife crisis van een dag zijn. Ondankbaar obstinaat. De zon schijnt. Ik heb alles in eigen hand. Niets te verliezen. FTW!
Naar buiten met mijn kadaver!
@
Naar buiten met mijn kadaver ??? Volgens mij bevindt u zich op dit moment in een horizontale positie op uw bankstel met uw ogen gericht op het televisietoestel, alwaar een gehuurde dvd-film het beeldscherm laat bewegen. Het lijkt me nog te vroeg voor uw maaltijd van sla en kip(-kluifjes). Maar ik kan het natuurlijk mis hebben. Maar naar buiten met je kadaver is iet wat overdreven. I rest my case
EDje
Goed te lezen dat je ons eigenlijk na een paar vrije dagen al mist en dan doen we niet TE TE moeilijk. Het mooie van je blog is toch wel de grote diversiteit van zeer serieuze onderwerpen tot een verslag van een dagje chillen in de kroeg eindigend met de bijna poetische woorden ” Naar buiten met mijn kadaver” Das in elk geval minder serieus!! Afijn goed week-end vanuit den bieb.
gr
kees
@ Boezie:
Ach ik ben toch buiten geweest? Helemaal tot buiten de vesten gewandeld en met boodschappen lopen sjouwen. Veel sportiever wordt het niet meer 🙂
Dat liggen gaat zo goedkomen. Lekkah!
@ Kees:
Ha Kees! Het is met de bieb net als met vrouwen he. Je kunt er niet mee en niet zonder 🙂
Ik was net uit de bedstee en had een puntknar. Dat scheelt ook nog wel.
Nu weer semi-fris en zoals Boez al zegt met prima chill-vooruitzichten.
Maandag verschijnt den Hoen weer, met de frisheid van wilde limoenen!
Jij ook een fijn weekend!
Ben benieuwd of er nog meer posts komen die getagged zijn met ‘ouwehoeren’.
Prettig weekend!
En dan nog slap ook ^^
Jij ook mooie dagen gewenst!
Nou ik denk dat ik toch de kroeg nog maar even op ga zoeken. Het is tenslotte nog geen zeven uur en het is nog steeds weekend. Saluutjes en Skol
Have fun m8
ik heb zojuist mijn kluivies opgepeuzeld 🙂