Vloeibare intelligentie: filteren en verwerken van informatie in de toekomst
15 juli 2009
Het is even slikken als iemand er met een artikel in slaagt om je denkwereld op z’n kop te zetten maar interessant is het ook. Het is Jamais Cascio gelukt met het artikel Get Smarter, dat onlangs in the Atlantic werd gepubliceerd.
Cascio maakt redelijk korte metten met het vaak aangehaalde artikel van Nicolas Carr: Is Google Making Us Stupid? door uiteen te zetten hoe de evolutie van informatie en technologie de mens de komende jaren zal veranderen. Cascio ontkent de onvermijdelijkheid van Huxley’s dystopische Brave New World niet, integendeel, hij transformeert die wereld zelfs min of meer tot een utopie.
Communicatietechnologie die nu nog in de kinderschoenen staat kan zich volgens Cascio ontwikkelen tot een geheel van informatiefilters dat de mens in staat zal stellen boven zichzelf uit te stijgen. Stel je een Twitter voor dat jou precies die informatie aanreikt die je nodig hebt, een Google die je helpt de informatiestroom te kanaliseren en te interpreteren. “Google is niet het probleem, het is het begin van een oplossing.”
Cascio legt uit waarom van het implanteren van chips in het brein voorlopig nog geen sprake zal zijn (“Anyone want a Betamax implant?”) maar waarom mensen tegelijkertijd wel steeds vaker hun toevlucht zullen nemen tot middelen als Modafinil. Dat idee baarde me, mede dankzij held Huxley, altijd zorgen maar nu ik erover lees in Get Smarter wordt het gebruik ervan bijna logisch….
The amount of data we’ll have at our fingertips will be staggering, but we’ll finally have gotten over the notion that accumulated information alone is a hallmark of intelligence. The power of all of this knowledge will come from its ability to inform difficult decisions, and to support complex analysis. Most professions will likely use simulation and modeling in their day-to-day work, from political decisions to hairstyle options. In a world of augmented intelligence, we will have a far greater appreciation of the consequences of our actions.
Het toeval wil dat ik afgelopen weekend met een vriend zat te bomen over het belang dat oudere generaties (waar ik mezelf deze keer ook toe reken) hechten aan correct taalgebruik. Hij stelde dat het niet denkbeeldig is dat die ‘taalnetheid’ over een paar jaar definitief zal verdwijnen. Hetzelfde zie je gebeuren bij ‘Digital Natives’ die stellen dat je echt niet alles hoeft te onthouden als je beschikt over Google en andere bronnen.
Ook ik ben geneigd te denken dat je intelligentie niet los kunt zien van de dingen die mensen in hun hoofd hebben zitten. Nu ik lees over de ‘vloeibare intelligentie’ die Cascio benoemt kraakt dat idee in z’n voegen. In mijn voegen in ieder geval.
Scientists describe these skills as our “fluid intelligence”—the ability to find meaning in confusion and to solve new problems, independent of acquired knowledge. Fluid intelligence doesn’t look much like the capacity to memorize and recite facts, the skills that people have traditionally associated with brainpower. But building it up may improve the capacity to think deeply that Carr and others fear we’re losing for good. And we shouldn’t let the stresses associated with a transition to a new era blind us to that era’s astonishing potential. We swim in an ocean of data, accessible from nearly anywhere, generated by billions of devices. We’re only beginning to explore what we can do with this knowledge-at-a-touch.
Stof tot nadenken! Je bent bedankt Jamais.
@
Ik vind het prachtig. Laat het maar stromen. Of is het 'flow'en 🙂
Go with the flow indeed JoG ^^
Prachtig als je denken ineens zo'n draai kan krijgen. Ik zat gisteren (toeval?) nog te bomen met een vrouw over de beelddenkers onder ons en over de beperktheid van taal (en hoe beelddenkers zich toch in dat strakke jasje van taalnetheid moeten zien te passen). Taal is maar een beperkt gereedschap in het verbinden van ideeën en beelden. De computer is een mooi opstapje in de mogelijke evolutie van de mens naar uitwisselaar van beelden (en dan zonder PC ertussen ..). Bij taal moet je eerst je beelden "vertalen" en dan treedt er in het hoofd van de ontvanger ook weer een vertaling op in beelden. Toch een beetje inefficiënt 🙂 Ik voel me (zoals je weet) persoonlijk ook vaak erg "beperkt" in het vertalen van de beelden in mijn hoofd naar woorden om er dan achter te komen dat ze zelden de lading dekken. Met babylonische spraakverwarring tot gevolg 🙂 Taal kan fragmenteren (behalve bij woordenkunstenaars zoals jijzelve ..)
Hee Marien,
Het is ook daarom dat ik denk dat de beeldcultuur nog veel sterker aan terrein zal winnen. Beelden zijn soms zo krachtig en veelzeggend.
Aan de andere kant kunnen beelden ook veel vragen oproepen omdat ze op zoveel verschillende manieren geïnterpreteerd kunnen worden. Iedereen ziet iets anders in een kunstwerk.
In die zin zijn de overeenkomsten met woorden er dan toch ook.
Misschien combineer ik daarom wel zo graag beeld en tekst, met de woorden schiet ik toch ook nogal eens tekort 🙂
Fijne vakantie alvast!
Das waar! 🙂
De evolutie waar ik aan denk is die waarin je allebei "inplugt" op de beeldenstroom die we met elkaar maken. Maar ook dan blijf je vast verschillen in interpretatie houden. Dat houdt het stoeiend ..
Anyway: "There is separation but not seperatedness"
Een mooie om de vakantie mee in te vloeien!
Dat is zeker een mooie 🙂 Enjoy!
@Marina: heel herkenbaar wat je schrijft. Mijn ervaring is dat beeld ook niet altijd helpt om ideeen goed over te brengen. De beelden in mijn hoofd laten zich ook vaak slecht in beelden op papier 'vangen', taal (er over praten) is in mijn geval dan vaak het makkelijkste.
@Edwin: vloeibare inteligentie sluit kennis (opgeslagen in onze hoofden) toch niet uit? Ik zou zeggen dat de vloeibare kennis ons in staat stelt die opgeslagen kennis op onverwachte manieren te combineren om tot nieuwe ideeen te komen.
@Jan-Peter: ik denk dat je daar gelijk in hebt. Het zijn weliswaar verschillende dingen maar wel dingen die in elkaars verlengde liggen…
Nu pas eraan toegekomen om het artikel te lezen. Vind het soms best angstaanjagend, die (onze) toekomst…
Het rare is dat ik het artikel voorbij zag komen in de grote hoeveelheid rss feeds maar dat ik het pas wilde lezen na het lezen van jouw blogpost. Gezaghebbend, dat ZB Digitaal 🙂
Er zitten inderdaad ook enge kanten aan Daan maar toch heb ik steeds vaker het gevoel dat vertrouwen in de nieuwe kansen van de technologie van morgen beter en gerechtvaardiger is dan er bang voor zijn…
De tijd zal ons het leren.
Gezaghebbend! Dat klinkt wel netjes, vind ik 🙂
@Daan en @Edwin,
In het magazine van the economist van deze zomer (//www.moreintelligentlife.com/page/contents-summer-2009) staat een aardig artikel over parate, algemene kennis. (helaas is het niet online).
De strekking is wat minder beangstigend dan dit stuk. Bovendien ook wat genuanceerder.
Algemene kennis is aan verandering onderhevig. Jongeren van nu weten andere dingen (d.i. hebben andere parate kennis, dan jongeren uit de jaren 60. Daarbij is de invloed van internet erg groot, maar niet slecht.
Dan nog een klein stukje van mezelf ;-):
De laatste tijd zie ik steeds meer dat mensen wel kennis (feiten) hebben (al dan niet via google opgedaan) maar volstrekt geen idee van de context. Hierdoor interpreteren ze de feiten op een geheel eigen manier. Dit leidt niet altijd tot positieve uitkomsten. Mijn stelling is dan ook dat zowel vloeibare inteligentie als parate kennis niets waard zijn zonder context. Dit betekend dan weer dat in de toekomst niet de kennis zelf, maar de mogelijkheid tot interpretatie (bieden van context) belangrijker wordt dan de kennis/feiten zelf.
Bedankt voor je reactie! Dat kennis verandert geloof ik wel inderdaad. Dat beeld komt ook sterk naar voren in boeken als A whole new mind van Daniel Pink. Hij gaat dan weer meer in op de verschuiving naar empathie etc, maar ook: betekenis.
Context is ook een goede. Die ga ik nog eens laten bezinken 🙂