1 jaar Ik geef weg – Walcheren

24 augustus 2014

Het is deze week een jaar geleden dat Joost Geraets mij attendeerde op het feit dat er nog geen Zeeuwse variant bestond van de ‘Ik geef weg-beweging’, van Juul Martin, en ik daar een mooie aanleiding in zag om eindelijk eens te experimenteren met Facebook Groepen. Over het vervolg en mijn eerste ervaringen schreef ik eerder al vrij uitgebreid; het meeste heb ik er wel over gezegd. Zie de gerelateerde berichten.

Desondanks vind ik het de moeite waard om stil te staan bij dit bescheiden jubileum, want Ik geef weg – Walcheren is -ook vijf maanden later- nog steeds een fenomeen. Sterker: met 15.313 leden is het zonder twijfel het grootste en meest actieve platform dat ik ooit heb mogen beheren. Ik betreur het nog altijd dat Facebook geen publieke statistieken genereert van groepen. Iets zegt me dat de cijfers krankzinnig zouden zijn. Iedere dag worden er minstens 50, misschien wel 100 items aangeboden. Het zou me niet verbazen als er in het eerste jaar minstens 30.000 spullen van hand tot hand zijn gegaan. Ik overdrijf als ik zeg dat hier sprake is van een Walcherse schaduweconomie, maar laten we wel zijn: het platform draagt in ieder geval wél bij aan hergebruik van spullen die anders zouden zijn verkocht of weggegooid. Alleen daarom al is het de moeite waard om de groep te behouden en te koesteren.

Ik moet wel zo eerlijk zijn om te zeggen dat ik een paar keer op het punt heb gestaan de pijp aan Maarten (weg) te geven. Het beheer van zo’n platform vraagt veel tijd en energie. Van het in goede banen leiden van discussies tot het bemiddelen als er meningsverschillen zijn, van het administratieve proces van zo’n groep tot de communicatie van de regels en ontwikkelingen. Je zou er zonder overdrijven een dagtaak aan kunnen hebben. Echter: ik en de groep hebben het geluk dat er een paar mensen zijn opgestaan die niet alleen helpen bij het beheer maar het inmiddels vaak zelfs geheel overnemen: Andrea Boone, David Magee, Oet Rooze, Astrid Prent, Gina Bosmann, Linda van de Garde en Bianca Jonkman hebben er voor gezorgd dat ik het nog steeds zie zitten en dat ik voldoende tijd overhoud voor andere projecten, die zo mogelijk nog meer tijd kosten. Tijdens de Middelburgse kermis zijn we een keer wat gaan drinken in de stad, om ook eens afk kennis met elkaar te maken. Dat klikte prima. Sindsdien wordt er in de chatgroep van de beheerders nog intensiever gecommuniceerd dan voorheen. Ik kan alleen maar constateren dat het zeer gesmeerd loopt.

What’s next? Welnu: ik heb geen flauw idee. Zolang het op rolletjes loopt blijft het leuk en behapbaar voor ons allemaal. Dat vind ik momenteel eigenlijk het belangrijkste. Dat de groep voorlopig blijft bestaan is in ieder geval wel duidelijk. Er is zelfs nog sprake van groei, niet in de laatste plaats omdat er ook vaak nuttige, mooie of dure spullen worden aangeboden of omdat er leuke acties zijn van middenstanders.

Met dat laatste willen we meer doen. Komende week ga ik overleggen met een Middelburgse ondernemer voor een wat grotere actie voor de leden in december. Om de mijlpalen te vieren en om zelf eens een gebaar te maken. Het zou aardig zijn als andere organisaties zich daar bij aan sluiten. Is zoiets dan interessant voor bedrijven en organisaties? Reken maar! Ik geef weg is een platform met een enorm bereik. Verkopen mag je er niks, maar als je bereid bent onvoorwaardelijk weg te geven win je veel sympathie bij een zeer gevarieerde, lokale doelgroep. Dat is een mooie bijkomstigheid van het geheel. Let wel: een bijkomstigheid. Want uiteindelijk draait het nog steeds maar om 1 ding: weggeven omdat je het leuk vindt.

Gerelateerd:
Experiment: Ik geef weg – Walcheren
Ik geef weg – Walcheren, vijf dagen later
#Ikgeefweg Walcheren: de koek is nog lang niet op
Buitengewoon: meer dan 10.000 leden voor Ik geef weg – Walcheren 
Facebookgroepen: wel handig, niet inzichtelijk

@

Afbeelding: What’s mine is yours