De Airport Extreme maakt het verschil

22 december 2013

In hardware en/of apparatuur ben ik nooit écht geïnteresseerd geweest. In het verleden kocht ik altijd wel veel muziek, maar mijn audiosets waren doorgaans van tamelijk inferieure kwaliteit. Een auto? Prima. Maar vraag me niet om te vertellen wat er onder de motorkap ligt. Ik ben al blij als ik de olie kan verversen. Met computers is het niet anders. Ik wil alleen maar dat het goed en snel werkt. Welke specificaties daar bij horen vind ik niet zo boeiend. In de loop van de jaren heb ik er weliswaar meer over geleerd dan me lief is, maar dan nog: als ik iets aanschaf doe ik dat op basis van vertrouwen, vertrouwen op de kennis van derden.

Dat gold ook voor de router van Sitecom die hier tot vorige week in de meterkast stond. Het advies was positief, de online reviews redelijk tot goed en de prijs aanvaardbaar. Die kochten we dus bijna blind. En op zich werkte het apparaat ook naar tevredenheid, maar er waren wel problemen af en toe. In tegenstelling tot m’n huisgenoten had ik vaak moeite een goede WiFi-verbinding te leggen met mijn telefoon, de verbindingssnelheid in het algemeen was niet bepaald indrukwekkend en nog wel het meest irritant: de verbinding met internet knalde er een keer of vier per week kortstondig uit. Dat verhielpen we steeds door modem en router even opnieuw uit- en in te schakelen.

Een paar weken geleden was ik het opeens beu. Sinds ik de 5S had was de verbinding alleen nog goed op de benedenverdieping. Dat irriteerde me mateloos. Toen ik daar in de kroeg over sprak met Machiel van Bless Apple Support zei hij dat het wel eens aan de router zou kunnen liggen. Dat baseerde hij op het feit dat alleen mijn telefoon kampte met een haperverbinding, en dan ook alleen thuis. Hij adviseerde me daarom om het eens te proberen met een dure Airport Extreme van Apple, onder het motto ‘no cure no pay’. Ik vond 200 piek veel geld, maar wilde het toch wel een kans geven. In de afgelopen vier jaar hebben de Windowsapparaten in huis geleidelijk plaatsgemaakt voor producten van Apple. Dat die vooral goed communiceren en werken met producten van hetzelfde merk vond ik wel plausibel klinken. Zo zijn ze dan ook wel weer, ja.

Een dag later kwam Machiel de verbindingen testen en de Airport installeren. Ik wist niet wat ik zag: de downloadsnelheid van mijn telefoon werd met een factor 10 verhoogd en ook alle andere apparaten, zelfs de laptop die nog wél draait onder Windows, sprong van 30 Mbps naar snelheden door de 50 Mbps. Ik was meteen verkocht. Dan maar een router die vier keer duurder is.

Een interessante bijkomstigheid is dat de internetverbinding in algemene zin sindsdien ook niet meer verstoord is geweest. Het is nog te vroeg om vast te stellen of dat ook aan de Airport ligt, maar het zou me niets verbazen. Het is in ieder geval een verademing. Als je eenmaal verwend bent met snelheid en gebruiksgemak koester je nu eenmaal wat je hebt. En daarmee kom ik dan ook weer uit bij die oude discussie over open systemen vs de gesloten ellende van bedrijven als Microsoft en Apple. Mijn sympatie ligt bij de open varianten maar in de praktijk kies ik voor de souplesse en het gebruiksgemak van grote boze wolven. Ik heb wel wat beters te doen dan me ergeren aan gehaper.

Gerelateerd:
Mijn iPhone is mijn alles (2009)
Heerlijke nieuwe wereld: de iPhone 3G S (2010)
Apple maakt lui. Nou en? (2011)
iPad en iPhone blijven domineren, ook bij de overheid (2012)

@