De bloggende bibliothecaris anno 2013
12 mei 2013
Dat Google per 1 juli 2013 stopt met het aanbieden van Google Reader heeft ook gevolgen voor de verzamelfeeds van het project NLBiblioblogs, dat vijf jaar geleden werd gestart door Wouter en Dymphie. Kort gezegd komt het erop neer dat in die verzamelfeeds alle berichten van weblogs van bibliotheken en bibliotheekmedewerkers werden en worden gebundeld tot een enkele informatiestroom, op basis van een verzameling in Google Reader. Die feed zal dus straks ook niet meer werken. Daarom besloot ik vorige week, na overleg met Dymphie en Raymond, om een paar alternatieven te bekijken en tegelijkertijd de verzameling te actualiseren.
Na het exporteren en importeren van het xml-bestand leerde ik dat de collectie bijna 340 feeds bevatte. Na het verwijderen van alle weblogs die langer dan drie maanden niets hebben gepubliceerd bleven er uiteindelijk slechts 87 over (zowel bibliotheken als medewerkers). In de afgelopen 2,3 jaar heeft dus ongeveer 2/3 van de biblioblogosphere er de brui aan gegeven!
Omdat ik veel van die weblogs volg of ooit volgde wist ik in grote lijnen wel wie er nog wél actief zijn, maar bij het doorploegen van de lijst met namen kon ik vlaagjes weemoed soms niet onderdrukken. Er zijn tientallen mensen met wie ik in de hoogtijdagen van de biblioblogs regelmatig contact had, maar die ik nu nooit meer hoor of zie. Van zo’n constatering (geen verwijt) word ik toch een beetje week. Aan de andere kant: zo gaan die dingen nu eenmaal. Het zou gekker zijn als alles altijd bij het oude zou blijven. Van dat verschijnsel hebben we op een andere schaal al meer dan genoeg last, tenslotte.
Maar interessant is het wel. Mijn gevoel zegt me namelijk ook dat lang niet iedereen is overgestapt naar andere platformen. Je leest nogal eens dat ‘alles zich nu op Facebook, Twitter, Instagram of Tumblr afspeelt’ wat in zekere zin ook wel klopt, maar wat niet betekent dat alle bloggers van weleer daar nu ook zijn te vinden, dat is althans niet mijn indruk.
Je zou een mooie serie interviews aan kunnen wijden aan het verschil tussen 2009 en 2013 en aan de vraag wat iedereen is gaan doen…en waarom. Misschien doe ik dat ooit nog wel eens, wie weet. Ik zou dan vooral willen weten of er veel gemene delers zijn en in hoeverre de ontwikkelingen samenhangen met trends op het web en in de bibliotheek. Want afgezien van het feit dat er ongetwijfeld mensen zijn die het bloggen gewoon beu waren, er geen heil (meer) in zagen enz., zijn er natuurlijk ook nog andere verhalen. Die van de bezuinigingen bijvoorbeeld, of die van de dwarsliggende werkgevers. Ik hoorde laatst dat er ook bloggers zijn die expliciet het verzoek kregen niets kritisch meer te publiceren. Ik heb daar nog geen hoor en wederhoor op toegepast, maar van zulke berichten knap ik niet op.
Ik hoopte ooit dat de mogelijkheden van het web op termijn zouden leiden tot meer openheid en transparantie maar zie in sommige sectoren juist het tegenovergestelde gebeuren, ook in de onze. Je hebt maar genoegen te nemen met paleizen met afgesloten tuinen, met paleizen die wemelen van de achterkamertjes, waarin alleen nog ruimte is voor geregisseerde hofnarren en troubadours. Dat is blijkbaar de gewenste status quo.
Maar zou het ook tekenend zijn voor de manier waarop tegen internet als zodanig wordt aangekeken? Dat is misschien nog wel de meest interessante vraag.
Update: Jeroen de Boer is een poll over dit onderwerp begonnen op zijn weblog. Heb je ooit geblogd maar ben je ook gestopt? Beantwoord dan de vragen, als je tijd en zin hebt!
Gerelateerd:
De staat van de biblioblogosphere 2009
Waarom ik blijf bloggen
Gevonden worden door de media…door te bloggen
De oogst van vier jaar 23 Dingen, een interview met Rob Coers
@
In z'n algemeenheid gesproken reageren steeds minder mensen op blogteksten. In hoeverre telt dat mee voor de blogger? Als je bijdrage na bijdrage het gevoel hebt om voor Jan Doedel te schrijven, is de lol er gauw af.
Wat denk jij?
@Andrea: dat is voor sommigen ook een factor inderdaad, maar reacties zeggen toch lang niet altijd iets over de vraag of je iets of iemand bereikt met een bijdrage. Dat 'bereiken'is sowieso iets waar je je handen vol aan kunt hebben….en waar veel tijd in kan gaan zitten.
Ik merk dat bij mezelf overigens ook, dat ik gevoelig ben voor interactie. Je krijgt daar energie van. Het deed me goed dat ik deze week weer eens een bijdrage op Facebook veel reacties zag opleveren. Dan weet je weer even dat er soms toch veel meer mensen zijn en meelezen dan je soms denkt.
'Aandacht is het waardevolste betaalmiddel van onze tijd', lees ik wel eens. Misschien is dat ook wel zo.
Grappig dat ik nog steeds in de lijst biblioblogs sta. Terwijl ik toch al bijna 5 jaar niet meer in een bieb werk 🙂
En nee, ik ben niet gestopt met bloggen en dit ook niet van plan!
Haha, we laten je niet zomaar gaan, dat merk je wel 🙂
Interessante materie want zelf blog ik ook een stuk minder. Heeft voor een gedeelte ook te maken met het gedoe van weblog destijds maar niet alles. Hoop wel dat ik nog in het lijstje sta want uit de onderwijsbloglijst ben ik ook al gehaald * kijkt sip * 😉
En of jij er nog in staat Daan!
Bij mij is het bloggen de ene keer van actievere aard dan de andere keer. Het is haast therapeutisch moet ik zeggen;-) het helpt me om mijn gedachten over onderwerpen op een rijtje te zetten. Ik mis wel de interactie, maar zie dat sommige blogs veel gelezen worden. En irl krijg ik er toch nogal eens opmerkingen over, en discussie. Van medewerkers, van collega's. Dus voorlopig ga ik er wel mee door.
En ten aanzien van niet mogen bloggen door medewerkers, daar heb ik niks mee. En tegelijkertijd vind ik dat medewerkers hun kritiek ook rechtstreeks aan mij moeten melden. Dan kan ik er namelijk iets mee. Al zijn er ook medewerkers die niet goed begrijpen wat het woord 'nee' betekent. Ook al beredeneer je het nog zo als leidinggevende, dan nog vinden ze dat ze niet loyaal hoeven te zijn. Als je van je directeur verwacht dat hij/zij je de ruimte geeft om ideeën te ontwikkelen, om fouten te maken, om mee te denken etc. Dan mag een directeur van je verwachten dat je nadat een beslissing is genomen dat je je inspant om tot het gewenste resultaat te komen en je je constructief opstelt. In plaats van eindeloos kritiek spuien op zaken waar je het niet mee eens bent. En dan nog heb je recht op je mening, dat zeker wel 😉
[…] paleizen met afgesloten tuinen, met paleizen die wemelen van de achterkamertjes, waarin alleen nog ruimte is voor geregisseerde hofnarren en troubadours. Prachtig geformuleerd Edwin!
En je werpt een mooie serie op: …het verschil tussen 2009 en 2013 en wat iedereen is gaan doen…en waarom. Dat lijkt me een interessante blogkermis. (Op mijn bijdrage kan je rekenen:-)
Zou het er ook niet mee te maken kunnen hebben dat veel mensen destijds tijdens een 23 dingen cursus enthousiast begonnen zijn met een blog, maar dat daar na de cursus de klad in gekomen is op een zeker moment? Ik zie dat tenminste in onze organisatie.
@Erna: het is ook super dat je dat doet, vind ik, want zoveel directeuren zijn er nu ook weer niet, die bloggen. Behalve jouw persoonlijke verhalen leert dat lezers ook iets over de overwegingen van een leidinggevende, van iemand die de sector goed kent, enz. Dat is gewoon waardevol. Voorheen was het zo dat 90% niet of maar zelden reageerde. Dat percentage ligt inmiddels misschien nog wel hoger…het zij zo.
@Marlies: dank je! Een blogkermis zou ook nog kunnen inderdaad, maar dan moeten zij die gestopt zijn met bloggen dat alsnog gaan doen 🙂 Zal het ook eens aankaarten bij de redactie van Bibliotheekblad…
@Hetty: dat is zeker ook een factor! Je zag ook echt een hausse, in de periode dat de Dingen speelden. Maar de vlieger gaat ook op voor een groep collega's die al voor die tijd blogden. Het zal ook een combinatie zijn…
Ik had een biblioblog. Sinds vorig jaar onderhoud ik een bibliotheekblog voor jongeren: readnmeet.tumblr.com
Belangrijkste reden voor het stopzetten: tijd (naast de bibliotheekblog ben ik ook beheerder van twee bibpagina's op Facebook…).
@Dennis het is soms ook een kwestie van kiezen inderdaad. Er zitten grenzen aan het aantal platformen dat je kunt onderhouden. Beter 1 of 2 goed, dan 5 maar half, tenslotte. De Tumblr zal ik volgen, leuk!