Harde kern
08 april 2013
Jezelf wijsmaken dat je gewoon moet blijven doen wat je doet, dat is ook zo wat. Als je kijkt hoeveel mensen ooit actief deel uitmaakten van het een of ander… en dan opeens, in alle stilte, zijn verdwenen…dat zijn er echt heel veel. De een richtte na verloop van tijd toch maar de energie op het eigen werk, de ander op z’n gezin. Dat soort dingen. Hoe je het ook wendt of keert: verdwenen zijn ze. Net als in het echte leven. Je kunt dat uitleggen zoals je wilt. Dat wat was, was eigenlijk heel saai. Dat wat was, was misschien niet echt.
Maar over doorzettingsvermogen beginnen is een slecht plan. Moet je gewoon niet doen. Stel je voor.
@
Ik behoor tot alle groepen. Ik heb doorgezet waar opgeven achteraf veel beter was geweest. Ik heb opgegeven waar doorzetten achteraf veel beter was geweest. Met sommige dingen ga ik nog steeds door en vraag me bijna dagelijks af waarom. En als ik een aantal van die dingen opgeef dan vraag ik me achteraf af: what if….
Ha Peter, nu je dat zo omschrijft realiseer ik me dat dat misschien ook wel voor mij geldt. Je moet steeds weer kiezen. Tijd is beperkt. Nu ja, zolang de twijfel niet gaat knagen fungeert die misschien ook wel als stimulans…
@Edwin: niks is zeker, dat vind ik ook wel een aangename stimulans gewoon vooruit te gaan.