De informatie die we missen: aandacht op Facebook heeft een prijs

02 oktober 2012

Omdat Facebook nu eenmaal een dankbaar gespreksonderwerp is hoor ik regelmatig dingen die me verbazen. Zo vertelde iemand me onlangs dat hij regelmatig mijn likes voorbij zag komen en dan niet op paginaniveau, maar per foto of andere bijdrage. Dat verbaasde me, omdat ik in de veronderstelling verkeerde dat ik het delen van dat soort informatie had uitgeschakeld. Blijkbaar niet dus. Of zijn er ook krachten aan het werk waar ik geen weet van heb?

Ik was dat voorval alweer vergeten, tot ik vanmiddag op de site van The New York Observer het artikel Broken on Purpose: Why Getting It Wrong Pays More Than Getting It Right las. In dat artikel stelt auteur Ryan Holiday dat Facebook veel berichten van fanpagina’s bewust alleen vertoont in de tijdlijn van maar 15 tot 20% van het totaal aantal ‘fans’ om zo het gebruik van gerichte advertenties te stimuleren:

It’s no conspiracy. Facebook acknowledged it as recently as last week: messages now reach, on average, just 15 percent of an account’s fans. In a wonderful coincidence, Facebook has rolled out a solution for this problem: Pay them for better access. As their advertising head, Gokul Rajaram, explained, if you want to speak to the other 80 to 85 percent of people who signed up to hear from you, “sponsoring posts is important.”

Het ligt misschien iets genuanceerder dan dit (lees, als dit je interesse heeft, vooral ook even de artikelen It’s Not Cool to Pay for Facebook Posts en Inside the World of Gokul Rajaram, Facebook’s Ad Architect). Facebook maakt de exacte werking van EdgeRank en Graph Rank niet bekend en gebruikers kunnen zelf ook veel instellen (denk aan de vriendenlijsten die beïnvloeden wat jij ziet of wat anderen zien van jou). Desondanks lijkt het me aannemelijk dat Facebook en andere netwerken dit soort geintjes toepassen. De druk van de aandeelhouders is immens en dit levert in ieder geval inkomsten op.

De mogelijke consequenties van deze ontwikkelingen stemmen niet vrolijk. Als je uitgaat van een situatie waarin zowel culturele organisaties als bedrijven de netwerken blijven gebruiken om de aandacht van mensen te vangen, zullen de bedrijven een steeds grotere voorsprong krijgen op de non-profits omdat ze nu eenmaal een groter PR-budget hebben. De schouders ophalen en zeggen dat de Facebooks van deze wereld dan maar gewoon genegeerd moeten worden is te kort door de bocht. Het deel van je doelgroep dat ‘s avonds na het werk alleen daar is te vinden is groter dan je denkt, heus. Stof tot nadenken dus.

Gerelateerd:
Bijdragen over de aandachtseconomie

@

Foto